Το “5ᵗʰ Quarter” της Denim Tears: Τι μένει μετά το παιχνίδι;

Η νέα συλλογή του Tremaine Emory εστιάζει στη μνήμη, την ταυτότητα και το άγνωστο μέλλον των μαύρων αθλητών μετά το τέλος της καριέρας τους.

Τι συμβαίνει όταν το παιχνίδι, η σεζόν, η καριέρα ενός μαύρου αθλητή φτάνουν στο τέλος; Αυτό το ερώτημα βρίσκεται στον πυρήνα της συλλογής «5ᵗʰ Quarter» του Tremaine Emory για την Denim Tears, μια καμπάνια που, όπως πάντα, λειτουργεί σε πολλά επίπεδα: προσωπική μνήμη, πολιτισμικό σχόλιο, ιστορική αναφορά. Τα ρούχα από μόνα τους δεν αφηγούνται όλη την ιστορία, αλλά αποτελούν το μέσο για να ειπωθεί.

Η συλλογή «5ᵗʰ Quarter» της Denim Tears δεν αφορά απλώς το μπάσκετ. Αντίθετα, εξερευνά τη μυθολογία του μαύρου αθλητή, όσα κληρονομούμε, κουβαλάμε και τελικά αφήνουμε πίσω μας. Η καμπάνια αντλεί έμπνευση από γνώριμες στιγμές—όπως το να παίζεις AAU basketball για χρόνια, να ανταλλάσσεις εξώφυλλα του SLAM σαν κάρτες Pokémon ή να δοκιμάζεις κινήσεις από τα And1 Mixtapes με συγγενείς στο γήπεδο της γειτονιάς.

Η αισθητική και ο χώρος έχουν επιλεγεί με προσοχή. Θυμίζουν τα ρούχα που φορούσαμε μετά από ένα τουρνουά AAU—μια χαλαρή μίξη του επίσημου pre-game ντυσίματος που επέβαλλαν οι προπονητές με τα αθλητικά κομμάτια που ζούσαμε μέσα τους κατά τη διάρκεια ή μετά τον αγώνα. Σακάκια με χαλαρή γραμμή συνδυασμένα με φανέλα εντός έδρας, λουστρινένια παπούτσια με άνετες φόρμες—εκείνες που θέλαμε για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής με το λεωφορείο.

Μέσα ακόμη και μόνο από τα ρούχα, η «5ᵗʰ Quarter» μεταφέρει μια κοινή εμπειρία, μια συλλογική μνήμη που είναι οικεία σε αμέτρητους μαύρους αθλητές στις ΗΠΑ.

Ανατροπή στερεοτύπων και πολιτισμικά σύμβολα

Αν κοιτάξει κανείς βαθύτερα, θα διακρίνει πώς η Denim Tears αντλεί στοιχεία από κλασικά αθλητικά στυλ—νάιλον τζάκετς, φούτερ με φερμουάρ—και ταυτόχρονα υπονομεύει τον κώδικα ενδυμασίας του NBA το 2005, ο οποίος στόχευε άμεσα στην έκφραση των μαύρων αθλητών. Το durag με τη σημαία των Παναφρικανών αποτελεί μια κομψή απάντηση στην επιβεβλημένη αυστηρότητα. Ακόμη κι αυτό όμως είναι μόνο η επιφάνεια.

«Τι συμβαίνει όταν σταματήσεις να παίζεις μπάσκετ; Είτε μετά το λύκειο, το κολέγιο ή ακόμα και το πρωτάθλημα; Υπάρχει το παιχνίδι… κι υπάρχει το παιχνίδι πίσω από το παιχνίδι. Κανείς δεν σε προετοιμάζει γι’ αυτό», σημειώνει ο Emory σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για την προώθηση της συλλογής.

Το «5ᵗʰ Quarter» αντιπροσωπεύει αυτόν τον άρρητο και ανεξερεύνητο χώρο. Είναι εκεί όπου οι μαύροι αθλητές καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους χωρίς στήριξη—συχνά αντιμετωπίζοντας κατάρρευση ταυτότητας, οικονομική ανασφάλεια ή αθόρυβη λήθη.

Ιστορικές αναφορές και κοινωνικό μήνυμα

Aκαδημαϊκοί όπως ο William C. Rhoden, η bell hooks και ο Harry Edwards έχουν μιλήσει εκτενώς γι’ αυτό. Ο Rhoden αποκαλύπτει τις αντιφάσεις της επιτυχίας των μαύρων αθλητών—δοξασμένοι στο γήπεδο αλλά αποκλεισμένοι από την ιδιοκτησία και την εξουσία μετά τον αγώνα. Η καμπάνια αγγίζει αυτές τις πληγές μέσα από τα ρούχα και τις ιστορίες που τα συνοδεύουν.

Ακόμη και ο χώρος όπου φωτογραφήθηκε η καμπάνια—ένα παραμελημένο γήπεδο με σκουριασμένη μπασκέτα—φέρνει ξανά στην επιφάνεια το αρχικό ερώτημα: Τι απομένει όταν όλα τελειώσουν;

Διαβάστε το αρχικό άρθρο εδώ.