Προσοχή, μην μας “μαλώσει” ο Νετανιάχου…

Αίφνης, οι υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών εξήλθαν από την αυγουστιάτικη ραστώνη του Δημοσίου και -όπως αναφέρουν επίσημες πηγές- διεξάγει (εξονυχιστική) έρευνα σχετικά με ανάρτηση στον λογαριασμό της πρεσβείας μας στο Λουξεμβούργο για την Παλαιστίνη που “δεν εκφράζει την θέση της χώρας”!

Σεραφείμ Κοτρώτσος

Συνοπτικά, το περιστατικό: στον λογαριασμό στο X της πρεσβείας μας στο δουκάτο εμφανίστηκε η αναφορά «Σε περισσότερα από 100 σημεία της χώρας, στα νησιά και στο ηπειρωτικό τμήμα, πραγματοποιούνται σήμερα κινητοποιήσεις με αίτημα “να σταματήσει η γενοκτονία” στη Γάζα». Αυτό, την Κυριακή που χιλιάδες άνθρωποι σε πόλεις και νησιά ανά την Ελλάδα διαδήλωναν κατά της επιχείρησης του IDF με εντολή Νετανιάχου, κάτι που για πολλές χώρες στον κόσμο συνιστά “γενοκτονία”, δεδομένου ότι δεκάδες σκοτώνονται καθημερινά από ισραηλινά πυρά και βομβαρδισμούς ακόμα και στα σημεία διανομής της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Η μία μετά την άλλη οι χώρες της Δύσης -ακόμα και η “φειδωλή” έως τώρα Κάγια Κάλας που εκπροσωπεί την …εξωτερική πολιτική της Ε.Ε-, καταδικάζουν την εξόντωση αμάχων, ακόμα και παιδιών, αρκετές δε αναγνωρίζουν, ή δηλώνουν πως θα αναγνωρίσουν σύντομα, την Παλαιστίνη ως κρατική οντότητα.

Οι υπηρεσιακοί παράγοντες του ΥΠΕΞ ερευνούν ποιοί και πώς έκαναν τη συγκεκριμένη ανάρτηση και μάλλον καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτό συνέβη εν αγνοία της επικεφαλής της ελληνικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στο πληκτικά ήσυχο δουκάτο κ. Χρ. Αλεξοπούλου.

Τι μεμπτό έχει η ανάρτηση; Μεταδίδει ένα πραγματικό γεγονός, καθώς οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έγιναν. Πέραν τούτου ουδέν. Τι, λοιπόν, δεν συνιστά επίσημη θέση της χώρας; Ό,τι συνέβη αυτό που συνέβη; Ή, μήπως, επειδή στην ανάρτηση του λογαριασμού της πρεσβείας περιλαμβάνεται και το σύνθημα- αίτημα των συγκεντρώσεων, ήτοι “να σταματήσει η γενοκτονία”;

Εάν σταθεί κανείς στους τύπους και το υπηρεσιακό πρωτόκολλο ίσως μπορεί να ισχυριστεί πώς δεν είναι (τυπικά) ορθό να αναρτώνται τέτοιες -ή και άλλες- ειδήσεις σε δημόσιο μέσο. Όμως, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, τέτοια γεγονότα είχαν δημοσιοποιηθεί αρμοδίως και όταν πραγματοποιούνταν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση, εάν υπερισχύει το τυπικό μέρος της ενέργειας μία απλή επίπληξη αρκούσε, η δε κινητοποίηση και η διακίνηση των πληροφοριών σχετικά από επίσημες πηγές μάλλον περιττεύουν.

Προφανώς, όμως, δεν πρόκειται γι αυτό. Το περιστατικό αποτελεί την επιτομή της αμηχανίας (μας) για όσα απάνθρωπα συμβαίνουν στη Γάζα. Για το γεγονός ότι πρόκειται όντως για γενοκτονία με υπογραφή Νετανιάχου, παρά τις ογκούμενες εσωτερικές αντιδράσεις στο ίδιο το Ισραήλ, και την πρωτοφανή σύμπηξη διεθνούς μετώπου εναντίον της επιχειρούμενης εθνοκάθαρσης και της παρεμπόδισης να φτάσει ακόμα και ανθρωπιστική βοήθεια σε ένα λαό που λιμοκτονεί.

Η ρίψη τέτοιας βοήθειας από ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη ήταν μόνο μία “στιγμή”. Σε διπλωματικό και διεθνές επίπεδο, τίποτε περισσότερο. Ούτε καν υπό την ομπρέλα των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνουν άλλες μεγάλες χώρες.

Είναι αλήθεια πως η αμηχανία δεν είναι μόνο ελληνική. Επισήμως το ευρωπαϊκό διευθυντήριο αναβάλλει την ανάληψη δράσης, ακόμα και στα αρμόδια όργανα δεν διαμορφώνονται πλειοψηφίες. Οι σκοπιμότητες -βλασφημία στον ανθρωπισμό- υπερέχουν. Κυρώσεις στη Ρωσία, σιγή σχετικά με τον όλεθρο της Γάζας.

Αντ’ αυτού, μάλιστα, λέγεται ότι προωθείται σχέδιο αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ- Ισραήλ- Ελλάδας- Κύπρου. Ποιά ακριβώς επιπρόσθετη αμυντική συνεργασία πρέπει να υπογράψουμε σε αυτή τη συγκυρία της γενοκτονίας και των πιέσεων που ασκούνται στην παράφρονα επιχείρηση Νετανιάχου;

Εν κατακλείδι, μία χώρα που επικαλείται τις διεθνείς συνθήκες, το δίκαιο και την αναλογικότητα της αντίδρασης, μία χώρα που προβάλλει την ηθική και τον ανθρωπισμό, μία χώρα που έχει υποστεί την παραβίαση του διεθνούς δικαίου, που στην ιστορία της έχει βιώσει γενοκτονίες, καταλήγει να διεξάγει έρευνα για την δημοσιοποίηση ενός απλού γεγονότος από τον λογαριασμό στο X μιας πρεσβείας στο Λουξεμβούργο.

Προσοχή, μπορεί να μας …μαλώσει ο Νετανιάχου.

Την επόμενη φορά, δε, που θα επικαλεστούμε το διεθνές δίκαιο και τις συνθήκες (π.χ για την Τουρκία), ας σκεφτούμε τι έχει συμβεί στην Κύπρο, και πώς εμείς το παρακάμψαμε στην περίπτωση της συντελούμενης εθνοκάθαρσης στη Γάζα.