Ρεπορτάζ libre: Οι πλειστηριασμοί αυξάνονται, οι αγοραστές μειώνονται-Το φαινόμενο της “μπίζνας” του real estate

Σε μία χώρα η οποία δοκιμάζεται (όπως όλα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν) από στεγαστική κρίση πρωτοφανούς έντασης, θα ήταν μάλλον παράλογο την ίδια ώρα να βρίσκονται στα ύψη οι πλειστηριασμοί ακινήτων. Και όμως, συμβαίνει. Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα. Στην Ελλάδα του 2025, ο πλειστηριασμός αποτελεί, δυστυχώς, σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.

Νίκος Γιαννόπουλος

Σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν καταγραφεί, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2025 διενεργήθηκαν συνολικά 30.373 πλειστηριασμοί ακινήτων πανελλαδικά. Αν ο συγκεκριμένος αριθμός δεν σας λέει κάτι, να σας ενημερώσουμε ότι παρουσιάζει αύξηση 10% σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το φαινόμενο αντί να ατονεί (αφού, έτσι και αλλιώς, η χώρα πλέον απέχει επτά χρόνια από την εποχή των μνημονίων) θεριεύει ολοένα και περισσότερο. Περισσότεροι συμπολίτες μας χρόνο με το χρόνο αδυνατούν να κρατήσουν τα σπίτια τους, αδυνατούν να ρυθμίσουν τα χρέη τους.

• Παράλληλα, προκύπτει ότι από αυτούς τους πλειστηριασμούς, πουλήθηκαν τελικά 5.392 ακίνητα, δηλαδή περίπου το 18% των ακινήτων που βγήκαν «στο σφυρί», ενώ το 2024 το ποσοστό ήταν 26,5%.

Τα ακίνητα πλειστηριάζονται αλλά δεν βρίσκονται αγοραστές (άλλωστε το ποσοστό των Ελλήνων πολιτών που μπορούν σήμερα να αγοράσουν ένα ακίνητο βαίνει συνεχώς μειούμενο αφού οι τιμές είναι πολύ υψηλές).

Οι συγκεκριμένες “επιδόσεις” μάς φέρνουν στις υψηλότερες θέσεις της Ευρώπης. Τα επίσημα οικονομικά δελτία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επισημαίνουν ότι η Ελλάδα καταγράφει πολύ υψηλότερο ρυθμό πλειστηριασμών σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ, κυρίως ως συνέπεια της ταχείας εκκαθάρισης κόκκινων δανείων και της πίεσης στους ιδιοκτήτες.

Παρά το μεγάλο αριθμό πλειστηριασμών όμως, μόνο ένα μικρό ποσοστό ακινήτων που βγαίνουν σε πλειστηριασμό καταλήγει σε μη επενδυτές αγοραστές, γεγονός που περιορίζει σημαντικά την προσφορά διαθέσιμων ακινήτων στην αγορά και εντείνει το στεγαστικό πρόβλημα. Υπάρχουν περίπου 70.000 “εγκλωβισμένες” κατοικίες από πλειστηριασμούς που δεν έχουν αγοραστεί (στοιχεία 2024).

Προκύπτει όμως και το παρακάτω, μάλλον ανησυχητικό φαινόμενο: Στις μεγάλες πόλεις και τα τουριστικά νησιά οι αγοραστές των πλειστηριασμένων ακινήτων είναι κυρίως ξένοι επενδυτές, που συχνά ανακαινίζουν και πωλούν σε υψηλότερες τιμές. Εξελίσσεται, άρα, το φαινόμενο σε real estate σε… επιχειρείν το οποίο μάλιστα αφήνει μεγάλο κέρδος. Ο επιχειρηματίας αγοράζει το σπίτι σε χαμηλή τιμή και εν συνεχεία, αφού το ανακαινίσει, το πουλά σε τιμή πολύ υψηλότερη (σ’ αυτές, δηλαδή, που κινείται η αγορά ακινήτων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια).

Η τάση, όπως τονίστηκε και παραπάνω, είναι αυξητική. Οι πλειστηριασμοί ακινήτων που ανήκουν σε δανειολήπτες με κόκκινα στεγαστικά δάνεια (περίπου 22,8 δισ. ευρώ χρέη και 280.000 ακίνητα) αναμένεται να αυξηθούν, δημιουργώντας κίνδυνο πρόκλησης αστεγίας ή πίεσης σε άλλες κοινωνικές ομάδες αν δεν υπάρξουν κατάλληλα μέτρα κοινωνικής στέγασης.

Ολα τα παραπάνω έχουν συνέπειες ακόμα και στην αγορά εργασίας, όσο και αν αυτό ακούγεται οξύμωρο. Η ανησυχία για την απώλεια κατοικίας και η οικονομική επιβάρυνση περιορίζουν την ευελιξία των εργαζομένων να κινηθούν γεωγραφικά ή να αποδεχτούν καλύτερες ευκαιρίες εργασίας σε άλλες περιοχές, επηρεάζοντας αρνητικά την αγορά εργασίας. 

Και η ανησυχία να μην υπήρχε, πλέον τα ενοίκια είναι τόσο ακριβά που δύσκολα κάποιος εργαζόμενος είναι σε θέση να αποδεχτεί πρόταση εργασίας σε άλλη πόλη, μακριά από τη μόνιμη κατοικία του.

Οσοι εξαναγκάζονται σ’ αυτό (κυρίως δημόσιοι λειτουργοί) αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη των υψηλών ενοικίων που εκμηδενίζουν το έτσι και αλλιώς μικρό εισόδημα.

Οι πλειστηριασμοί, συμπερασματικά, οφελούν μόνο το real estate κεφάλαιο και την πολύπλοκη αγορά των κόκκινων δανείων. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά χρειάζονται μία γενναία κρατική ρύθμιση.