ΟΠΕΚΕΠΕ: Αφορμή νέων συγκρούσεων στην Κεντροαριστερά με… “ηλιαχτίδες” συμπόρευσης

 ΟΠΕΚΕΠΕ: Αφορμή νέων συγκρούσεων στην Κεντροαριστερά με… “ηλιαχτίδες” συμπόρευσης

Οι συζητήσεις που θα διεξαχθούν στη Βουλή στο τέλος του μήνα, με επίκεντρο τις προτάσεις για Προανακριτική και Εξεταστική Επιτροπή, δεν περιορίζονται μόνο στη διερεύνηση ευθυνών. Αντίθετα, αποτελούν ένα κρίσιμο βήμα για τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης να ενισχύσουν το ηγετικό τους αποτύπωμα, πριν από τη θερινή ανάπαυλα και ενόψει ενός πολιτικά φορτισμένου φθινοπώρου.

Ωστόσο, η συζήτηση μετατρέπεται σε αφορμή νέων συγκρούσεων μεταξύ των κομμάτων του προοδευτικού χώρου. Αντί για διαμόρφωση  κοινής γραμμής απέναντι στην κυβέρνηση, επικρατεί  ένας συνεχής αγώνας εντυπώσεων.

Στη «μάχη» αυτή το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να προβληθεί ως εναλλακτικός πόλος,  ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος και η  Νέα Αριστερά να επενδύσει στη στρατηγική ευελιξία.

Η πολιτική θερμοκρασία στο προοδευτικό τόξο βρίσκεται στα ύψη, με αφορμή την επιλογή του  ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση Προανακριτικής Επιτροπής μόνο του, αξιοποιώντας την κοινοβουλευτική του ισχύ.

ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά έκριναν πως αυτή η απόφαση αποτελεί  “στρατηγικό λάθος”, καθώς στερεί από την αντιπολίτευση τη δυνατότητα να εμφανιστεί ενιαία απέναντι «στη κυβέρνηση  και τη διαφθορά».

Τόσο η Κουμουνδούρου όσο και η Πειραιώς δεν έκρυψαν την ενόχληση τους για το γεγονός ότι η Χαριλάου Τρικούπη συμπεριέλαβε την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (2015-2019) στο αίτημα διερεύνησης, υπονοώντας ότι τότε άνοιξε η «κερκόπορτα» για τη στρεβλή διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. 

Κύκλοι της Κουμουνδούρου τόνισαν ότι  όταν η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία  διερευνά την κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν υπάρχει περιθώριο για συμψηφισμούς ή για απονομή συλλογικής ευθύνης, κάτι που —όπως υποστηρίζουν— επιχειρεί το ΠΑΣΟΚ με την επιλογή του. 

ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά σε κόντρα στρατηγικής

Το «πράσινο στρατόπεδο» επιμένει πως κινείται θεσμικά και χωρίς εξαιρέσεις. Κομματικές πηγές  επισημαίνουν οτι «δεν στοχοποιείται κανένα πολιτικό πρόσωπο από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε υπάρχει τέτοια αναφορά στη δικογραφία», ωστόσο σχολιάζουν ότι «οι στρεβλώσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ ξεκίνησαν ήδη από το 2017».

Η ίδια επιχειρηματολογία τονίζει πως «το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αγνοήσει στοιχεία μόνο και μόνο για να διατηρήσει προσχήματα ενότητας με δυνάμεις που ακόμα δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους».

Η πολιτική αυτή επιλογή προκάλεσε την αντίδραση και της Νέας Αριστεράς με στελέχη της, να σχολιάζουν  πως το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να εξισώσει την κυβερνητική περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ με την τρέχουσα της Νέας Δημοκρατίας, κάτι που «θυμίζει περισσότερο την αφήγηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παρά μια προοδευτική τοποθέτηση».

Η στρατηγική της αυτόνομης πορείας

Η Χαριλάου Τρικούπη υπεραμύνεται της στρατηγικής της «αυτόνομης πορείας», με στόχο — όπως επιμένει η ηγεσία του — την ανάδειξη ενός αυτόνομου, εναλλακτικού πόλου διακυβέρνησης. Εξάλλου, ακόμα δεν έχουν σβήσει οι εσωκομματικές ενστάσεις που διατυπώθηκαν όταν το κόμμα, είχε συνυπογράψει την κοινή πρόταση μομφής για τα Τέμπη μαζί με ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας. Αυτή η κοινοβουλευτική σύμπραξη, σύμφωνα με στελέχη του, δεν ευνόησε το ΠΑΣΟΚ και κόστισε δημοσκοπικά.

Το ΠΑΣΟΚ, όπως λένε στελέχη του, “δεν μπορεί να μπει σε λογικές τεχνητής ενότητας χωρίς προγραμματική βάση” και επισημαίνουν ότι “η περίοδος των πρόχειρων μετώπων ανήκει στο παρελθόν”. Πίσω από τη στάση αυτή διαφαίνεται η πρόθεση του κόμματος να προσελκύσει ψηφοφόρους που αποστρέφονται τόσο τη Νέα Δημοκρατία όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μικρό καλάθι

Η κοινή πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς, πάντως έστω και με καθυστέρηση, επανέφερε στο τραπέζι σενάρια συμπόρευσης των δύο κομμάτων, τουλάχιστον σε επίπεδο κοινοβουλευτικών πρωτοβουλιών.

Η συνεργασία αυτή, σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί “θετικό προηγούμενο” και τροφοδοτεί ελπίδες, σε ορισμένους,  για μια μελλοντική συντονισμένη στάση απέναντι στην κυβέρνηση.

Ωστόσο, εντός των δύο κομμάτων, υπάρχουν φωνές που ξεκαθαρίζουν  πως «ένα βήμα δεν αρκεί» για τη συγκρότηση σοβαρού εναλλακτικού πόλου εξουσίας.

Προς το παρόν, η ενότητα του προοδευτικού χώρου παραμένει ζητούμενο. Αν και υπάρχουν μικρές  εστίες συνεννόησης, κυρίως μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, η πολυκατοικία της Κεντροαριστεράς δείχνει πιο θορυβώδης από ποτέ. Η πρόταση Προανακριτικής αντί να ενώσει, εξελίσσεται σε καταλύτη νέας σύγκρουσης. Και όπως σχολιάζουν έμπειροι κοινοβουλευτικοί, «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν».