Όλοι συμφωνούν πως πρακτικά υπάρχουν- Μετά;

Με τον κύκλο των παρεμβάσεων όσων γνωρίζουν ex officio, ή έμμεσα, έχει καταστεί πλέον σαφές πως πρακτικά του ιστορικού και περιπετειώδους Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015 υπάρχουν. Προκόπης Παυλόπουλος (που προήδρευσε), Κατερίνα Σακελαροπούλου (που παρέλαβε), ο Γ.Γ του ΚΚΕ Δημ. Κουτσούμπας (που διά του “Ριζοσπάστη” προσέθεσε στο παζλ την δική του τοποθέτηση), Νικήτας Κακλαμάνης, κ.ά, δήλωσαν ότι εκείνη τη συνεδρίαση έχει καταγραφεί από τους πρακτικογράφους της Βουλής, χωρίς, ωστόσο, να έχει παραδοθεί ηχητικό στην Προεδρία της Δημοκρατίας, και δίχως μονογραφές των συμμετεχόντων, διότι δεν είθισται.

Ως εκ τούτου η αρχική αμφισβήτηση ορισμένων σχετικά με τη γνησιότητα εκείνου του μέρους των πρακτικών που είδε το φως της δημοσιότητας δεν τελεσφόρησε. Εκείνο που αποτελεί ακόμα στοιχείο ασυμφωνίας είναι η ερμηνεία που δίνει καθένας για τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα πριν το δημοψήφισμα και για το εάν η στάση του μετά το Συμβούλιο αποτελεί “οπίσθια κυβίστηση” ή όχι. Το γεγονός, ωστόσο, είναι αδιαμφισβήτητο και εναπόκειται στους αναγνώστες τους να καταλήξουν σε συμπεράσματα.

Υπό την έννοια αυτή, και εφόσον πράγματι μας ενδιαφέρει (ως πολιτικό σύστημα) η ανάδειξη όλων των πτυχών ενός ιστορικού γεγονότος που σημάδεψε τη χώρα και αποτέλεσε στη συνέχεια πεδίο σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης, καλό θα ήταν να δοθούν τα πρακτικά και επίσημα από την Προεδρία της Δημοκρατίας και να διεξαχθεί, γιατί όχι, και μία σχετική συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

Ίσως εκεί θα μπορούσε να λάβει χώρα και η αντιπαράθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρώην πρωθυπουργό, για την οποία ο πρώτος έριξε το γάντι…