Ποιοί φταίνε στο κτίριο της Βασ. Σοφίας για το “φιάσκο” στη Λιβύη- “Damage control” από Γεραπετρίτη- Παπασταύρου

Νέα εμπλοκή στην εξωτερική πολιτική, αυτή τη φορά στις σχέσεις μας με τη Λιβύη. Μετά τις κινήσεις του πολέμαρχου Χαφτάρ στη Βουλή της Αν. Λιβύης για υιοθέτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, και η αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης εγείρει θέμα παραβίασης κυριαρχικών της δικαιωμάτων από την Ελλάδα. Όλα αυτά σημειώνονται ενώ οι υπουργοί Εξωτερικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Γεραπετρίτης και Στ. Παπασταύρου πρόκειται να επισκεφτούν την Τρίπολη, προφανώς σε μία προσπάθεια να γίνει “damage control”, μετά τις τελευταίες εξελίξεις.

Για παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Λιβύης καταγγέλλει την Ελλάδα το υπουργείο Εξωτερικών της κυβέρνησης εθνικής ενότητας της Τρίπολης, με αφορμή τις έρευνες που ανακοίνωσε η Αθήνα σε θαλάσσια οικόπεδα νοτίως της Κρήτης. Κάποιες από αυτές -υποστηρίζει- «βρίσκονται εντός θαλάσσιων περιοχών που τελούν υπό διαφορά με το λιβυκό κράτος».

Η Ελλάδα ασκεί στην πράξη τα κυριαρχικά της δικαιώματα με σταθερή προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, απαντούν «πηγές» του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προσθέτοντας ότι η Αθήνα δεν εγκαταλείπει το διάλογο.

Δυστυχώς, η Λιβύη συνιστά μία (μέχρι τώρα) ήττα για την ελληνική διπλωματία, ακόμα και κυβερνητικά στελέχη το αφήνουν να εννοηθεί, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είπε, στην τελευταία παρέμβασή του, ότι “πιάστήκαμε στον ύπνο”.

Ο επιμερισμός ευθυνών για τις εξελίξεις έχει τη σημασία της, ακόμα μεγαλύτερη, ωστόσο, έχει η προσπάθεια ανάταξής της. Είναι εφικτό; Δύσκολα τα πράγματα, η Τουρκία έχει εδραιώσει τη θέση της με πολύ δουλειά που έκανε τα τελευταία χρόνια, ενώ εμείς επαναπαυτήκαμε στην ορθή διαπίστωση ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι και παράνομο και ανυπόστατο, η οποία, όμως, όπως φαίνεται παρήγαγε αυτά τα χρόνια γεωπολιτικά αποτελέσματα.

Το σωστό, όμως, θα ήταν να προβληματιστούμε εάν οι διπλωμάτες, οι αρμόδιοι, δηλαδή, υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών προέβλεψαν σωστά και εάν ενημέρωσαν έγκυρα και έγκαιρα τις πολιτικές ηγεσίες μετά το 2019. Διότι, εάν μεν το έκαναν, προκύπτει πολιτική ευθύνη, εάν δεν το έκαναν, τότε μάλλον η διπλωματία μας περί άλλα τυρβάζει.