Πώς “τρύπησε” η ιρανική επίθεση το Iron Dome του Ισραήλ

Η επιτυχία του Ιράν να διαπεράσει την πανάκριβη ισραηλινή αεράμυνα οφείλεται τόσο στις δυνατότητες των πυραύλων του όσο και στην τακτική κορεσμού. Οι υπερσύγχρονοι βαλλιστικοί πύραυλοι που χρησιμοποιήθηκαν είχαν επιδόσεις εκτός του «φακέλου» που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το Iron Dome – ουσιαστικά το ανάγκαζαν να λειτουργεί πέρα από τα όριά του.

Την ίδια στιγμή, η ταυτόχρονη εκτόξευση δεκάδων πυραύλων δημιούργησε υπερφόρτωση στην ισραηλινή άμυνα: ακόμα και με υψηλά ποσοστά επιτυχίας ανά βλήμα, ένας επαρκώς μεγάλος όγκος επιθέσεων εξασφαλίζει ότι ορισμένα θα διαφύγουν.

Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι βρισκόμαστε σε μια συγκυρία όπου τα επιθετικά βαλλιστικά όπλα μπορούν υπό προϋποθέσεις να νικήσουν ακόμα και τα πιο εξελιγμένα αμυντικά συστήματα. Στην προκειμένη περίπτωση, από τους περίπου 200 πυραύλους που εκτοξεύθηκαν, αρκετές δεκάδες (πιθανώς 40-50) πέτυχαν να πλήξουν το ισραηλινό έδαφος – μια πρωτόγνωρη αναλογία που κλονίζει το αίσθημα απόλυτης ασφάλειας που παρείχε το Iron Dome.

Το Ισραήλ θα χρειαστεί ενδεχομένως να ενισχύσει περαιτέρω τις αμυντικές του τεχνολογίες (π.χ. περισσότερες συστοιχίες Arrow ή νέα μέσα όπως λέιζερ) για να αντιμετωπίσει τις νέες αυτές απειλές. Παράλληλα όμως, είναι σαφές ότι η ισραηλινή αεράμυνα, αν και απέτρεψε το μεγαλύτερο μέρος των εισερχόμενων πυραύλων, δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% προστασία – κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Η ισραηλινή αεράμυνα και τα όριά της

Το Ισραήλ διαθέτει ένα πολυεπίπεδο δίκτυο αντιαεροπορικής άμυνας. Βασικοί πυλώνες του είναι: (α) το Iron Dome για την αντιμετώπιση ρουκετών και πυραύλων μικρής εμβέλειας, (β) το σύστημα David’s Sling για πυραύλους μεσαίας εμβέλειας και τακτικούς βαλλιστικούς, και (γ) οι πύραυλοι Arrow-2/3 για την αναχαίτιση βαλλιστικών απειλών μεγάλου βεληνεκούς.

Το Iron Dome έχει επιδείξει εξαιρετικές επιδόσεις απέναντι σε ρουκέτες από τη Γάζα (με ποσοστό επιτυχίας 90% στις απειλές που κατευθύνονται σε κατοικημένες περιοχές). Ωστόσο, είναι σχεδιασμένο για στόχους σχετικά μικρής ταχύτητας και χαμηλής τροχιάς – δεν προορίζεται να αναχαιτίζει πυραύλους που έρχονται με πολλαπλάσια του ήχου ταχύτητα από την ανώτερη ατμόσφαιρα.

Τα πιο προηγμένα συστήματα, όπως το David’s Sling και ιδίως το Arrow-3, επεκτείνουν την προστασία έναντι βαλλιστικών πυραύλων, αλλά και αυτά έχουν περιορισμένο αριθμό αναχαιτιστικών και δεν είχαν ποτέ δοκιμαστεί σε τόσο μαζική επίθεση με υπερηχητικούς στόχους. Στελέχη του ισραηλινού στρατού έχουν τονίσει επανειλημμένα ότι καμία ασπίδα δεν είναι απόλυτα αδιαπέραστη – ακόμη και το κορυφαίο Iron Dome δεν χαρακτηρίζεται «ερμητικό».