Αμερικανοί σε αναζήτηση βίζας και διαβατηρίου- Ποιοί σπεύδουν να μετεγκατασταθούν στην Ευρώπη

Αυξάνονται οι αιτήσεις για βίζα και διαβατήριο στην Ευρώπη καθώς σκληραίνουν τα κριτήρια και περιορίζονται οι επιλογές μετανάστευσης από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το Bloomberg.

Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός Αμερικανών εξετάζει το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης στο εξωτερικό, αναζητώντας διέξοδο από την αναταραχή που επικρατεί κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, όσοι στρέφονται προς την Ευρώπη βλέπουν καθημερινά να περιορίζονται οι επιλογές τους.

Περιορισμοί στις βίζες για εξειδικευμένους εργαζόμενους, αυστηρότεροι κανόνες στα προγράμματα απόκτησης υπηκοότητας μέσω καταγωγής και πιέσεις στα άλλοτε δημοφιλή προγράμματα χρυσής βίζας, συρρικνώνουν τις νόμιμες οδούς που είχαν στη διάθεσή τους οι Αμερικανοί — αλλά και άλλοι μετανάστες — για να ζήσουν στην Ευρώπη. Χώρες όπως η Ιταλία, που παλαιότερα προσέφεραν μεγαλύτερη ευελιξία σε όσους αποδείκνυαν δεσμούς με τη χώρα, πλέον δυσκολεύουν τη διαδικασία.

Οι αλλαγές αυτές έχουν οδηγήσει σε έναν άτυπο αγώνα δρόμου μεταξύ των Αμερικανών που διαθέτουν ξεκάθαρο δικαίωμα διαμονής στην ήπειρο, όπως όσοι έχουν άμεση οικογενειακή σχέση, ώστε να εξασφαλίσουν βίζα ή διαβατήριο όσο ακόμα είναι εφικτό. Άλλοι εξετάζουν πιο δημιουργικές λύσεις, όπως βίζες ψηφιακών νομάδων ή άδειες παραμονής για συνταξιούχους. Παράλληλα, πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα σε όλη την Ευρώπη προσπαθούν να προσελκύσουν επιστήμονες που έχασαν τη δουλειά τους στις ΗΠΑ ή ανησυχούν για περαιτέρω περικοπές στη χρηματοδότηση.

Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας ανθρώπινου δυναμικού Deel με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, παρατηρήθηκε αύξηση 16% στον αριθμό των Αμερικανών που προσλήφθηκαν από ευρωπαϊκές εταιρείες μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου. Την ίδια στιγμή, καταγράφεται άνοδος στις αναζητήσεις εργασίας στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, σύμφωνα με το Glassdoor.

Άνοδος των αιτήσεων υπηκοότητας μέσω καταγωγής

«Είναι σίγουρα διαφορετικό απ’ ό,τι έχουμε δει ποτέ», δηλώνει η Kelly Cordes, ιδρύτρια της Illinois-based Irish Citizenship Consultants. «Οι άνθρωποι ανησυχούν πραγματικά, νιώθουν επείγουσα ανάγκη να αποκτήσουν υπηκοότητα». Η Cordes καταθέτει 20 έως 25 αιτήσεις για ιρλανδική υπηκοότητα κάθε εβδομάδα για λογαριασμό πελατών της στις ΗΠΑ — σχεδόν διπλάσιες από πέρυσι, όταν καταγράφηκε ρεκόρ 32.000 αιτήσεων Αμερικανών για ιρλανδικό διαβατήριο. Οι περισσότεροι πληρούν τα κριτήρια αν έχουν γονείς ή παππούδες από τη χώρα.

Ενώ μέχρι πρόσφατα πολλοί έβλεπαν το διαβατήριο ως «plan B» για ενδεχόμενη μελλοντική φυγή, φέτος παρατηρείται τάση ενεργούς μετανάστευσης. Αντίστοιχα, η Ιταλία, που διαθέτει μεγάλη διασπορά στις ΗΠΑ, αυστηροποιεί τα κριτήρια υπηκοότητας μέσω καταγωγής: πλέον δικαίωμα αίτησης έχουν μόνο όσοι αποδεικνύουν γονείς ή παππούδες ιταλικής καταγωγής. Τον Μάρτιο η κυβέρνηση πέρασε επείγον διάταγμα που περιόρισε τα σχετικά προγράμματα — όταν παλαιότερα αρκούσαν οικογενειακές ρίζες έως και το 1861.

Η ιστορική Ellis Island στη Νέα Υόρκη ήταν η πύλη εισόδου μεταναστών τον περασμένο αιώνα από Ιταλία, Ιρλανδία κι άλλες χώρες. Αντίστοιχα μέτρα λαμβάνει και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου πέρυσι σημειώθηκε ρεκόρ αιτήσεων Αμερικανών για βρετανική υπηκοότητα.

Με την αύξηση του ορίου μισθού για τις συζυγικές βίζες και τον περιορισμό της δυνατότητας φοιτητών να φέρνουν οικογένεια, η κυβέρνηση πρότεινε ακόμη πιο αυστηρούς κανόνες: υψηλότερες αμοιβές και πτυχίο μεταπτυχιακού επιπέδου για εργασιακές βίζες, καθώς και περισσότερα χρόνια παραμονής πριν τη χορήγηση μόνιμης άδειας.

Κλείνει η πόρτα στα προγράμματα χρυσής βίζας

Μια άλλη οδός που εκμεταλλεύτηκαν τα τελευταία χρόνια εύποροι Αμερικανοί ήταν τα λεγόμενα προγράμματα «χρυσής βίζας». Αυτά παρέχουν δικαιώματα διαμονής — και εντέλει ευρωπαϊκή υπηκοότητα — σε όσους επενδύουν σε ακίνητα ή επιχειρηματικά κεφάλαια. Ωστόσο, το παράθυρο αυτό κλείνει σταδιακά: πρόσφατα η Ισπανία τα κατάργησε, ενώ το ίδιο είχε κάνει το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη από το 2022· παράλληλα χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ελλάδα επέβαλαν περιορισμούς. Αν και το Ηνωμένο Βασίλειο εξετάζει νέο πρόγραμμα επενδυτικής βίζας, η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ τον Απρίλιο ότι το πρόγραμμα «χρυσού διαβατηρίου» της Μάλτας είναι παράνομο δυσχεραίνει περαιτέρω τις επενδυτικές επιλογές.

Samantha Wilson, ιδρύτρια της Smart Move Italy στη Φλωρεντία, αναφέρει ότι φέτος η ζήτηση για βίζες επενδυτών, συνταξιούχων και ψηφιακών νομάδων έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με τα τέλη του 2024. Οι βίζες νομάδων προσφέρουν φορολογικά κίνητρα και δικαίωμα διαμονής σε απομακρυσμένους εργαζόμενους· οι επενδυτικές απαιτούν σημαντικά κεφάλαια· ενώ οι συνταξιοδοτικές χορηγούνται σε όσους αποδεικνύουν σταθερό μηνιαίο εισόδημα.

Ψηφιακοί νομάδες και νέοι λόγοι φυγής

Heather McLean, συνταξιούχος αστυνομικός 50 ετών από τη Μινεσότα, εξετάζει τη λύση αυτή. Μέχρι πριν τις εκλογές του Νοεμβρίου δεν είχε σκεφτεί να φύγει από τις ΗΠΑ· πλέον όμως συγκεντρώνει δικαιολογητικά για να μετακομίσει στη Γαλλία ή την Ισπανία. Ο σύζυγός της, υδρογεωλόγος σε κρατική υπηρεσία περιβάλλοντος, ανησυχεί ότι οι περικοπές στη χρηματοδότηση μπορεί να του κοστίσουν τη δουλειά. Εξετάζει πρόωρη συνταξιοδότηση ώστε να εξασφαλίσουν μαζί βίζα συνταξιούχου — ακόμη κι αν μειωθεί αισθητά το εισόδημά τους.

Τα περισσότερα συμβόλαια Αμερικανών με ευρωπαϊκές εταιρείες αφορούν εργαζόμενους μεσαίου έως ανώτερου επιπέδου.

«Για εμάς είναι τεράστια αλλαγή», λέει η McLean. «Δεν είχαμε σκοπό να πάρουμε τον γιο μας από το σχολείο ή να ξεριζώσουμε την οικογένεια — αλλά πλέον όλα έχουν αλλάξει δραματικά μέσα σε έξι μήνες».

Οι βίζες ψηφιακών νομάδων εμφανίστηκαν την περίοδο του Covid-19 όταν καθιερώθηκε η τηλεργασία κι αρκετές χώρες θέλησαν να προσελκύσουν εργαζόμενους χωρίς σταθερή βάση. Σήμερα αρκετοί Αμερικανοί τις βλέπουν ως πολύτιμο εισιτήριο εισόδου στην Ευρώπη.

Jacqueline Ballone, 43 ετών από το Πόρτλαντ του Όρεγκον, επιδιώκει να εργαστεί εξ αποστάσεως από την περιοχή Ούμπρια της Ιταλίας ώστε να βρίσκεται κοντά στους γονείς της που έχουν ήδη μετακομίσει εκεί. Εκείνη κι ο σύζυγός της ανυπομονούν να εξασφαλίσουν άδεια διαμονής, φοβούμενοι νέους περιορισμούς μετά τις πρόσφατες αλλαγές στους κανόνες κατά τη διάρκεια της αίτησής τους για βίζα νομάδων.

Η Ballone δηλώνει ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στις ΗΠΑ — συμπεριλαμβανομένων ανησυχιών για την ασφάλεια των γυναικών — την ώθησαν στην απόφαση φυγής. Αναφέρει ως παραδείγματα παρελάσεις ακροδεξιών ομάδων όπως οι Proud Boys στη γειτονιά της και νεοναζιστικά γκράφιτι.

“Θέλουμε να φύγουμε”, λέει χαρακτηριστικά. “Έχω φτάσει στο όριο μου να βλέπω τέτοια πράγματα”.

Διαβάστε το αρχικό άρθρο εδώ.