Τα 7 “γιατί όχι;” που κρατούν το όνομα της Σακελλαροπούλου στο “παιχνίδι” της προεδρικής εκλογής

Όπως έχει ήδη πει, ο πρωθυπουργός θα δώσει το πολιτικό λάκτισμα της προεδρικής εκλογής με την ανακοίνωση της δικής του πρότασης για την Προεδρία της Δημοκρατίας το δευτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου, ώστε η διαδικασία να εξελιχθεί με βάση τις συνταγματικές προβλέψεις τον Φεβρουάριο.

Μέχρις ώρας έχουν ακουστεί πολλά ονόματα, τόσο από τον χώρο της Ν.Δ, όσο και από την κεντροαριστερά, αρκετά από αυτά (Καραμανλής, Δένδιας) έχουν “καεί”, επειδή τα ίδια τα πρόσωπα αυτά δήλωσαν ότι δεν ενδιαφέρονται, άλλα πάλι αποτελούν περισσότερο προβολή δικών τους φιλοδοξιών, τις οποίες καλλιεργούν με διαρροές σε μέσα ενημέρωσης, κι άλλα, παραμένουν όντως στην κούρσα. Συνοπτικά, θα έλεγε κανείς ότι τα πρόσωπα που συζητώνται χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: εκείνα που μπορούν να προκαλέσουν συναίνεση και άρα εκλογή τους με ευρεία πλειοψηφία, και εκείνα που αποσκοπούν κυρίως στην συσπείρωση της εκλογικής βάσης της Ν.Δ και στη δημιουργία αναχωμάτων προς τα δεξιά.

Στα πρώτα, ακούγονται οι Κ. Τασούλας, Παν. Πικραμένος, φυσικά ο Ν. Δένδιας (το μεγάλο φαβορί που, σε πείσμα της άρνησής του παραμένει στις συζητήσεις), και από την άλλη πλευρά οι Ευ. Βενιζέλος, Γ. Στουρνάρας και Μαρία Δαμανάκη. Φυσικά, όλα αυτά, μπορεί να αποδεχτούν “έπεα πτερόεντα” καθώς μπορεί να ανακοινωθεί πρόσωπο-έκπληξη.

Με το βλέμμα στο κέντρο

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στήριξε την πολιτική ηγεμονία του από το 2016 στην διείσδυσή του στον χώρο του κέντρου, συχνά συγκρουόμενος με τον σκληρό πυρήνα της δεξιάς βάσης της ΝΔ. Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, ακόμα και τώρα, μετά το ηχηρό μήνυμα της ευρωκάλπης (28,3%), της δυσφορίας της μεγάλης μερίδας των πολιτών για την κυβερνητική αναποτελεσματικότητα ως προς την ακρίβεια και όχι μόνο, την μεταρρυθμιστική κόπωση, και άλλα, ο πρωθυπουργός γνωρίζει κατά βάθος ότι οι ελπίδες του για να πλησιάσει το ποσοστό αυτοδυναμίας περνάει μέσα από τους κεντρώους ψηφοφόρους. Ακόμα και η πιθανότητα να συγκροτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας, ευκολότερα μπορεί να αναζητηθεί για έναν πολιτικό με αυτό το προφίλ στον χώρο του κέντρου (ΠΑΣΟΚ), όπου ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει πάρει προβάδισμα, παρά στα δεξιά της δεξιάς, όπου υπάρχουν ακραίες “φιγούρες” που δύσκολα θα μπορούσε να εμπιστευθεί.

Εάν, μάλιστα, είναι ακριβές ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες για ένα ευρωπαϊκό αξίωμα, μετά τα μέσα του 2027, τότε η προεδρική εκλογή, ίσως ακόμα και οι συναινέσεις που θα επιδιώξει γενικότερα, να είναι ένα θετικό σήμα γι΄ αυτόν.

Γιατί δεν “κάηκε” το όνομα της νυν Προέδρου

Αρκετοί λένε ότι το όνομα της νυν Προέδρου Κατερίνας Σακελαροπούλου δεν πρέπει να φεύγει από τη δημόσια συζήτηση, καθώς, παρότι δεν έφερε κάποιον “αέρα” στο προεδρικό μέγαρο, συνεργάστηκε άψογα με την κυβέρνηση και, ακόμα κι έτσι, διατηρεί την επιρροή της στην κεντροαριστερά. Στις εποχές της πολιτικής αβεβαιότητας που έρχονται, το να έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ένα πρόσωπο που γνωρίζει και για το οποίο δεν θα ανησυχεί (…) στο προεδρικό μέγαρο δεν είναι μικρό πράγμα.

Ίσως γι’ αυτό και το όνομά της επανέρχεται δυναμικά και, όπως λένε οι γνωρίζοντες, πρέπει να θεωρείται μία ασφαλής αλλά και πολύ πιθανή επιλογή για τον πρωθυπουργό.Ο ίδιος, άλλωστε, θα ζυγίσει όλες τις πιθανότητες και τα πολιτικά κέρδη που θα του αποφέρουν τα ονόματα που έχουν ακουστεί, προς τούτο, άλλωστε, γίνονται εδώ και καιρό κρυφές μετρήσεις από το Μέγαρο Μαξίμου.

Στελέχη, ωστόσο, στους ομόκεντρους κύκλους του Μεγάρου Μαξίμου εξηγούν πως υπάρχουν επτά “γιατί όχι” που κρατούν την Κατερίνα Σακελαροπούλου στο παιχνίδι της προεδρικής εκλογής:

• Γιατί όχι, δεδομένου ότι αποτελεί πολιτική παράδοση, η ίδια κυβέρνηση να προτείνει τον/την ίδιο/α Πρόεδρο της Δημοκρατίας για μία δεύτερη θητεία.
• Γιατί όχι, καθώς ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί στα γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να έχει υπερκομματικά χαρακτηριστικά για να υπάρξουν συναινέσεις στην Βουλή.
• Γιατί όχι, αφού οι αντιδράσεις βουλευτών που είχαν εκδηλωθεί για το πρόσωπο της σημερινής Προέδρου σχετικά με τη στάση της στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια (…το “επινίκιο” πάρτυ σε κεντρικό wine bar με τους Άκη Σκερτσο, Αλέξη Πατέλη και άλλα γαλάζια στελέχη) μάλλον έχουν κοπάσει, ιδιαίτερα μετά τη διαγραφή- σήμα του Αντώνη Σαμαρά, οπότε θεωρείται πιθανότερο ότι θα δώσουν θετική ψήφο.
• Γιατί όχι, αφού Ντόρα Μπακογιάννη και Ευάγγελος Μεϊμαράκης διατύπωσαν εμμέσως πλην σαφώς την άποψη ότι θα μπορούσε να επανεκλεγεί η κ. Σακελαροπούλου, άρα μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι (ειδικά η πρώτη) κάτι γνωρίζουν και προλειαίνουν το έδαφος.
• Γιατί όχι, αφού θεωρείται πολύ πιθανό το ΠΑΣΟΚ να κλίνει τελικά υπέρ της υπερψήφισης, όπως και υπό προϋποθέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα εάν τα δύο αυτά κόμματα δεν σταθεί εφικτό να συμφωνήσουν σε κοινή υποψηφιότητα προερχόμενη από τον προοδευτικό χώρο. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Κ. Τσουκαλάς, μάλιστα, δήλωσε δύο φορές ότι ο/η υποψήφιος/α ΠτΔ πρέπει να προέλθει από την άλλη παράταξη, κάτι που μία δεύτερη υποψηφιότητα της σημερινής Προέδρου το εξασφαλίζει, έστω και με “διασταλτική” ερμηνεία.
• Γιατί όχι, διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιθυμεί να έχει καθαρό πολιτικό διάδρομο μέχρι τις επόμενες εκλογές και η σημερινή Πρόεδρος αφαιρεί και τις ελάχιστες πιθανότητες μικρών ή μεγαλύτερων συγκρούσεων. Δεν επιδίωξε και δεν θα επιδιώξει να δημιουργήσει “παράλληλο σύστημα” στο νεοκλασικό της Ηρώδου του Αττικού, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί με άλλες “ηχηρές” υποψηφιότητες που έχουν ακουστεί, είτε από την κεντροαριστερά, είτε από τη συντηρητική παράταξη.
• Γιατί όχι, τέλος, διότι εάν ο πρωθυπουργός αποφασίσει να ανακοινώσει οποιοδήποτε άλλο όνομα υποψηφίου/ας, πέραν όλων των άλλων, θα πρέπει να αιτιολογήσει γιατί δεν ανανέωσε την θητεία της κ. Σακελαροπούλου- την θεωρεί, για παράδειγμα, μη επιτυχημένη;