ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ LIBRE/Ιωάννης Συτιλίδης: Η κυριαρχία του Τραμπ και το σχέδιό του για τις ΗΠΑ

Ο Ντόναλντ Τραμπ στις αρχές του Ιανουαρίου 2025 θα εισέλθει για δεύτερη φορά στον Λευκό Οίκο. Έχοντας γνώση πλέον βάσει όσων έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας, όσο και την περίοδο που προετοίμαζε τη προεκλογική του εκστρατεία ο εκλεγμένος Πρόεδρος μπορεί να πει κάποιος ότι έχει πλέον εμπειρία και γνώση για να χειριστεί όλα τα σοβαρά θέματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει.

Ο Ιωάννης Συτιλίδης, γεωπολιτικός στρατηγικός αναλυτής και πρώην ειδικός σύμβουλος της Διπλωματικής Ακαδημίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μιλά στο libre για όλα όσα αναμένεται να απασχολήσουν την Προεδρία του εκλεγμένου Προέδρου και κυρίως θέματα όπως αυτό της μετανάστευσης και της οικονομίας που ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ ανέδειξε κατά την προεκλογική του εκστρατεία.

Συνέντευξη

-Όλοι μιλούν για το πώς ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε παντού και όλους. Αλλά νομίζω ότι το πραγματικό ερώτημα είναι πώς θα χρησιμοποιήσει τη δύναμή του για διακυβέρνηση; Τι πιστεύετε;

Ο εκλεγμένος Πρόεδρος Τραμπ μιλά ανοιχτά για την έναρξη μιας «χρυσής εποχής» για την αναζωογόνηση της οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών και ιδιαίτερα τη βιομηχανική παραγωγική βάση τους για να συμπληρώσει την παγκόσμια τεχνολογική κυριαρχία της και για την αποκατάσταση της αμερικανικής στρατιωτικής αποτρεπτικής ικανότητας και της σεβαστής διπλωματικής ισχύος στον κόσμο, για να βοηθήσει στην εκ νέου σταθεροποίηση ενός χαοτικού και διαταραγμένου διεθνούς τοπίου ασφάλειας.

• Αυτός και η ομάδα του προετοιμάζονταν εδώ και χρόνια για αυτήν την πολιτική επιστροφή και θα φέρει στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο του 2025 μια πιο στιβαρή και καθορισμένη ατζέντα τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική, μαζί με τους πιο ταλαντούχους και ικανούς πιστούς για να βοηθήσουν στην εφαρμογή και υλοποίηση αυτών των πολιτικών. 

Να υπενθυμίσω ότι το 2017, ανέλαβε την προεδρία χωρίς πολιτική εμπειρία, εν μέσω της απόρριψης της κυβέρνησης που είχε επιλέξει από δεκάδες έμπειρους Ρεπουμπλικανούς αξιωματούχους που δεν ήθελαν την προεδρία του εκείνη την εποχή. Τώρα που επανεκλέγεται με την πιο σαρωτική νίκη των Ρεπουμπλικανών από το 1988, οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί του και να συνεισφέρουν τις δεξιότητες, τις γνώσεις και την πείρα τους για να τον βοηθήσουν να προωθήσει την εθνική πρόοδο.

Με τους Ρεπουμπλικάνους να ελέγχουν τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων, αναμένουμε σχεδόν πλήρη κυριαρχία από τον Πρόεδρο Τραμπ και τους Ρεπουμπλικάνους συμμάχους του – δεδομένου ότι οι Δημοκρατικοί στη Γερουσία έχουν δικαιώματα μειοψηφίας να επιβραδύνουν την ατζέντα του εάν συμμαχήσουν – για τα δύο πρώτα χρόνια της δεύτερης διακυβέρνησής του μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές του Κογκρέσου το 2026. Ο Τραμπ έχει καταστήσει σαφές ότι οι προτεραιότητές του θα αντιμετωπίσουν τον ιλιγγιώδη πληθωρισμό, την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα και έναν πιο επικίνδυνο και ασταθή κόσμο των τελευταίων ετών.

Σε δύο χρόνια, ο αμερικανικός λαός θα έχει την ευκαιρία για μια δεύτερη ετυμηγορία και να κρίνει την απόδοση του εκλεγμένου Προέδρου Τραμπ, ψηφίζοντας είτε για να εγκρίνει και να συνεχίσει ο Τραμπ μέχρι το 2028, είτε να αποδοκιμάσει και να δώσει στους Δημοκρατικούς τον έλεγχο της Γερουσίας, της Βουλή των Αντιπροσώπων ή και των δύο – αναγκάζοντας έτσι τον Πρόεδρο Τραμπ να συμβιβαστεί με την αντιπολίτευση.

Μέχρι τότε, θα έχουμε σχεδόν σταθερή κυριαρχία του Τραμπ σε όλες τις πτυχές της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, ιδανικά απελευθερώνοντας και εκτοξεύοντας την οικονομία για να επιτευχθεί μεγαλύτερη ευημερία για όλους τους Αμερικανούς και αποκαθιστώντας την αμερικανική υπεροχή στην παγκόσμια σκηνή για να αποτρέψουμε και να εμποδίσουμε τους αντιπάλους και εχθρούς από την απειλή και την επίθεση των συμφερόντων, των συμμάχων και των περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο. Παρά τη μεγάλη ένταση της προεδρικής εκστρατείας, η Αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις το παραδέχτηκε και μαζί με τον Πρόεδρο Μπάιντεν είναι αφοσιωμένοι στην ειρηνική και αποτελεσματική μεταφορά της εξουσίας στην επερχόμενη κυβέρνηση Τραμπ. Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει δηλώσει ότι σκοπεύει να είναι τόσο ενωτικός πρόεδρος όσο θα το επιτρέπει η πόλωση των τελευταίων ετών και να εκπροσωπεί πάντα τα συμφέροντα του συνόλου του Αμερικανικού λαού, και τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας που αποτελούν το θεμέλιο της Συνταγματικής Δημοκρατίας της Αμερικής.

-Θα κάνει πράξη όσα υποσχέθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ; Θα διώξει τους παράνομους μετανάστες; Θα αυξήσει τους δασμούς στα ευρωπαϊκά και κινεζικά προϊόντα;

Δεν υπάρχει σαφής τρόπος να καθοριστεί σε αυτό το πρώιμο στάδιο πόσο επιτυχημένος θα είναι ο Πρόεδρος Τραμπ στη δεύτερη θητεία διακυβέρνησης. Έχει όλα τα πλεονεκτήματα της κυβερνητικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας διορισμού νέων συντηρητικών δικαστών για να υπηρετήσουν στο Ανώτατο Δικαστήριο για τα επόμενα τριάντα έως σαράντα χρόνια.

Αλλά θα περιοριστεί επίσης από την έλλειψη μιας Ρεπουμπλικανικής υπερπλειοψηφίας στη Γερουσία, δίνοντας στους Δημοκρατικούς τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Θα προσαρμοστεί βάσει των κινήσεων ξένων ηγετών και πιθανά γεγονότα πέρα από τον έλεγχο οποιουδήποτε προέδρου, όπως ο ξαφνικός θάνατος ενός σημαντικού πολιτικού ηγέτη, τα κενά εξουσίας σε μεγάλες χώρες που μπορεί να αποσταθεροποιήσουν κυβερνήσεις και περιφέρειες ή χρηματοπιστωτικά και οικονομικά σοκ όπως η αποκάλυψη των πολλαπλών κρίσεων χρέους της Κίνας.

Και θα προσαρμοστεί από τα αμερικανικά παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, τα οποία μέχρι σήμερα έχουν επιδείξει έντονα αρνητική κάλυψη της εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ σε σύγκριση με την κυρίως λαμπερή και αγιογραφική κάλυψη του Προέδρου Μπάιντεν μέχρι την καταστροφικά αποκαλυπτική απόδοσή του στο ντιμπέιτ του Ιουλίου, και έκτοτε της αντιπροέδρου Χάρις, παρά την αποτυχία της το 2019 ως προεδρικής υποψήφιας και την κούφια και ανόητη προεδρική εκστρατεία της το 2024, η οποία επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην απεριόριστη πρόσβαση στις αμβλώσεις σε εθνικό επίπεδο και στην εναντίωση στον Τραμπ, παρά σε μια θετική και ουσιαστική πολιτική ατζέντα για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου καταλόγου των εθνικών προβλημάτων.

Το ζήτημα των παράνομων μεταναστών είναι ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους για τη νίκη του Προέδρου Τραμπ, μετά από τέσσερα χρόνια εκατομμυρίων παράνομων αλλοδαπών που διέσχισαν τα αόρατα σύνορα με το Μεξικό και παραβιάζοντας την ομοσπονδιακή νομοθεσία ως πρώτη πράξη τους σε αμερικανικό έδαφος. Η λογική του Προέδρου Τραμπ βασίζεται στο σκεπτικό ότι ένα έθνος χωρίς σύνορα είναι χωρίς κυριαρχία και χωρίς κυριαρχία το έθνος τελικά θα υποβαθμιστεί και θα καταρρεύσει. Κάθε κυβέρνηση έχει την πρωταρχική ευθύνη να καθορίσει ποιος εισέρχεται στα σύνορά της, ή διαφορετικά έχει αποτύχει. Αυτή είναι η κρίση που πλήττει τόσες πολλές ευρωπαϊκές χώρες που τώρα κατακλύζονται από παράνομους αλλοδαπούς και αιτούντες άσυλο με πλαστά έγγραφα από τη βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία.

Ο Πρόεδρος Τραμπ είναι αποφασισμένος, με την υποστήριξη της πλειοψηφίας των Αμερικανών πολιτών, να απελάσει πρώτα τους περισσότερους από τους 660.000 εγκληματίες παράνομους αλλοδαπούς – συμπεριλαμβανομένων 13.000 καταδικασμένων δολοφόνων στις χώρες καταγωγής τους – από τις ΗΠΑ. Επιστρατεύουν και σκοτώνουν αθώους Αμερικανούς πολίτες και καταστρέφουν αμερικανικές πόλεις και γειτονιές και δεν έχουν δικαίωμα να βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μόλις αποκατασταθεί ένα μέρος της ασφάλειας και της ηρεμίας, η κυβέρνησή του θα αποφασίσει πώς θα προχωρήσει με εκατομμύρια επιπλέον παράνομους αλλοδαπούς που έχουν πρόσβαση σε πολύτιμες κοινωνικές υπηρεσίες όπως νοσοκομεία, σχολεία και κατοικίες εις βάρος των φορολογουμένων Αμερικανών πολιτών. Πιστεύει ακράδαντα ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει να ελέγχει αποτελεσματικά τα εθνικά σύνορα και στη συνέχεια να προχωρήσει προς τη μεταρρύθμιση του συστήματος νόμιμης μετανάστευσης, έτσι ώστε η Αμερική να συνεχίσει να υποδέχεται τα καλύτερα ταλέντα από χώρες σε όλο τον κόσμο για να συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική σταθερότητα του αμερικανικού έθνους.

Σ’ ό,τι αφορά τη μαζική στρέβλωση της παγκόσμιας οικονομίας από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, ειδικά με τη μορφή της απροκάλυπτης κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας, της αναγκαστικής μεταφοράς τεχνολογίας, των κυβερνοεπιθέσεων, των παράνομων βιομηχανικών επιδοτήσεων και της απόρριψης πλεονάζουσας βιομηχανικής ικανότητας και τελικών προϊόντων στις παγκόσμιες αγορές, ο πρόεδρος Τραμπ είναι αποφασισμένος να αποκαταστήσει ένα μέρος του εμπορικού ισοζυγίου που βασίζεται στην αμοιβαιότητα με το Πεκίνο. Εφάρμοσε με επιτυχία μια σειρά δασμών στην πρώτη του θητεία, τα οποία διατήρησε και επεκτάθηκε από τον Πρόεδρο Μπάιντεν, ειδικά σε τομείς που αφορούν την εθνική ασφάλεια, την προηγμένη τεχνολογία και τις ιατρικές και φαρμακευτικές αλυσίδες εφοδιασμού.

Ο Πρόεδρος Τραμπ χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα τώρα για να ορίσει τη διαπραγματευτική του ομάδα στις δύσκολες συνομιλίες που πρέπει να γίνουν για να πείσει το Πεκίνο να ανοίξει τις αγορές του, να τερματίσει τις επιδοτούμενες στρεβλώσεις της παγκόσμιας οικονομίας και να υποχρεώσει τις κινεζικές εταιρείες που διαπραγματεύονται αμερικανικά και δυτικά χρηματιστήρια να υπακούσουν σε κανονισμούς. Χωρίς συμβιβασμούς από την Κίνα σε αυτά τα βασικά εμπορικά θέματα, ο Τραμπ σίγουρα θα επεκτείνει και θα αυξήσει τους δασμούς για να αποζημιώσει την οικονομία και το εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ για ό,τι θεωρεί άδικες απώλειες. Ομοίως, έχει εκφράσει την ανησυχία του για τους δασμούς και άλλους εμπορικούς φραγμούς που έχουν θεσπιστεί από συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χώρες και από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως συνασπισμό. Μέσω της ρητορικής που είναι πιο σιωπηλή όταν συζητούνται οι εμπορικές σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ, είναι σαφές ότι οι εμπορικοί εταίροι σέβονται την αποφασιστικότητά του να προστατεύσει τους Αμερικανούς εργαζόμενους από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Αναμένει, επίσης, από τους εμπορικούς εταίρους να ανοίξουν τις οικονομίες τους σε προϊόντα και υπηρεσίες των ΗΠΑ, καθώς οι ΗΠΑ ανοίγουν την οικονομία τους στις δικές τους. Στόχος είναι η διασφάλιση δίκαιου εμπορίου με βάση την αμοιβαιότητα και τον ανταγωνισμό, όπου πιστεύει στη δύναμη και την ικανότητα του αμερικανικού εργατικού δυναμικού.