Το αντίπαλο δέος του Ολύμπου

Μπορεί στην αιώνια διαμάχη με τον Όλυμπο, ο Κίσσαβος να έχασε για πάντα, αλλά αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι έχασε σε φυσική ομορφιά, περιβαλλοντική αξία και πολιτισμό. Κάθε άλλο.

Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Θεσσαλίας δεν θα σταματήσει ποτέ να ξεχωρίζει για την μαγευτική θέα που προσφέρει από όλες τις πλαγιές του σε κάθε σημείο του ορίζοντα, ενώ τα πυκνά δάση οξιάς που αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την εποχή του χρόνου μαζί με τα άγνωστα κρυμμένα χωριά στις πλαγιές του, αξίζουν και με το παραπάνω μία θέση στην ταξιδιωτική λίστα της άνοιξης.

Γνωστή και με την σλαβικής προέλευσης ονομασία Κίσσαβος, η Όσσα προκαλούσε την ανθρώπινη περιέργεια ήδη από τα αρχαία χρόνια. Λίγο η αύρα του όρους απέναντι από την μυθική κατοικία των θεών, λίγο τα πυκνά δάση στις πλαγιές του βουνού ήταν παραπάνω από αρκετά, για να κάνουν την ανθρώπινη φαντασία να καλπάσει. Γενέτειρα των Νυμφών, επιθανάτιος τόπος του Ηρακλή και πύλη της Δήμητρας προς τον Κάτω Κόσμο, ο Κίσσαβος χωρίς καμία αμφιβολία πάντα τραβούσε πάνω του τα βλέμματα. Πράγμα το οποίο δεν σταμάτησε καθόλου κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη τα δεκάδες διαλυμένα σήμερα μοναστήρια που ήταν διάσπαρτα σε διάφορα σημεία του βουνού εδώ κι εκεί.

Μοναδικά κατάλοιπα του μοναστικού ρεύματος στο άγριο βουνό της Θεσσαλίας τα μοναστήρια του Τιμίου Προδρόμου στην Ανατολή και η ιστορική Μονή Κομνηνείου στην δασώδη ανατολική πλευρά του Κισσάβου. Αν και τα δύο μοναστήρια είναι must-visit, άπαξ και βρεθείτε στον Κίσσαβο, στη Μονή Τιμίου Προδρόμου θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε ένα πρωτότυπο μοναστήρι που διαφέρει αρκετά, καθώς έχει επενδύσει στον οικολογικό τρόπο ζωής προτάσσοντας μια σύγχρονη βιώσιμη εκδοχή του ασκητισμού. Η μονή που ιδρύθηκε από τον οσιομάρτυρα Άγιο Δαμιανό το 1550 περίπου, λειτούργησε μέχρι το 1897, όταν καταστράφηκε από τους Τούρκους και διαλύθηκε ως καθίδρυμα το 1900 περίπου, ενώ ανασυστάθηκε εκ νέου σχεδόν έναν αιώνα μετά, το 2004.

Ανάλογη -ίσως πιο τραγική- ιστορία έχει και η Κομνήνειος Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου και Αγίου Δημητρίου, αλλιώς γνωστή ως Παναγία του Κομνηνείου ή Οικονομείου. Το μοναστήρι με το τεράστιο όνομα είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια στην Ελλάδα, που ανάγει την ίδρυση του στο Βυζάντιο, έχοντας καταστραφεί αμέτρητες φορές στην ιστορία του από διάφορους λαούς που πέρασαν από το βουνό. Σήμερα, η νέα μονή λειτουργεί κανονικά, ενώ κάθε τρεις και λίγο έρχεται κάτι νέο στο φως για την σκοτεινή ιστορία της.

Πέρα από την μυστικιστική πλευρά του, ο προικισμένος με άγρια φαράγγια, πυκνά δάση και ορμητικά ποτάμια Κίσσαβος έχει χαρακτηριστεί ως ο ατόφιος βοτανόκηπος της Ελλάδας. Χαρακτηρισμός σωστός, δικαιολογημένος και λογικός, αν λάβει κανείς υπόψιν την τεράστια ποικιλία φυτών και δέντρων που ευδοκιμούν σε μεγάλους πληθυσμούς σε όλο το βουνό. Ανέγγιχτος από τα κύματα του μαζικού τουρισμού, ο Κίσσαβος προσφέρει απλόχερα την μαγεία των κορυφών του σε όσους θέλουν να παντρέψουν αιγιακό γαλάζιο, υγρά γκρι σύννεφα και καταπράσινες πλαγιές. Μοναδικό εμπόδιο; Ο απρόβλεπτος Κισσαβίτικος καιρός που μπορεί να κάνει την ανάβαση στην κορυφή σωστό άθλο.

Βέβαια, υπάρχει πάντα και το οργανωμένο καταφύγιο του Κισσάβου στη θέση Κάναλος στα 1.600 μέτρα υψόμετρο, όπου οι ορειβάτες μπορούν να πάρουν μια ανάσα πριν την κορυφή ή να απολαύσουν απλώς την ηρεμία (ή μοναξιά) της κορυφής.

Τα χωριά του Κισσάβου ανεξερεύνητα. Κρυμμένα και απείραχτα από τα ασταμάτητα κύματα τουριστών περιμένουν τους «ψαγμένους» περιηγητές να τα ανακαλύψουν και να τα γνωρίσουν. Αμπελάκια, Ανατολή, Μεγαλόβρυσο, Μεταξοχώρι και Σπηλιά είναι μόνο μερικά από τα χωριά του Κισσάβου ή Όσσας, όπως προτιμούν οι ντόπιοι. Χωριά άγνωστα και γεμάτα αρχοντικά με σχεδόν μυθικές ιστορίες που περιμένουν να αφηγηθούν τα μυστικά τους σε κάθε άνθρωπο που θέλει να τα εξερευνήσει και να τα γνωρίσει. Από το Μεταξοχώρι των καλλιτεχνών με το ενδιαφέρον αρχοντικό του Ελβετού Φαβρ μέχρι το Μεγαλόβρυσο με τα νοικοκυρεμένα αρχοντικά και τις περίτεχνες βρύσες, τα χωριά του Κισσάβου γεμίζουν ένα ολόκληρο ταξιδιωτικό βιβλίο παρέα πάντα με ένα πιάτο καλομαγειρεμένο χωριάτικο φαγητό και ένα ποτηράκι παραδοσιακό βουνίσιο τσίπουρο.

Πηγή: travel.gr