Γάμος ομοφύλων: Μια στο καρφί, μια στο πέταλο με Βορίδη Σαμαρά-Τα σημεία αιχμής στο “φροντιστήριο”

Tο νέο νομοσχέδιο δεν καταργεί, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, τη διάκριση ανάμεσα σε γυναίκα και άνδρα αναμένεται να επισημάνει ο Ακης Σκέρτσος κατά την ενημέρωση των βουλευτών ενόψει της κατάθεσης του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις και τις διαφωνίες προσθέτοντας -σύμφωνα με τις ίδιες πηγές- ότι η όποια νομοθετική καινοτομία δεν αγγίζει το θέμα της ταυτότητας φύλου και δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για μελλοντική νομική κατοχύρωση «εναλλακτικών φύλων», πέραν των δύο βιολογικών, ήτοι αρσενικού και θηλυκού.

Ένα άλλο σημείο είναι ότι το καινούριο νομοσχέδιο δεν επιβάλλει την κατάργηση της αναφοράς σε «μητέρα» και «πατέρα» στα δημόσια έγγραφα, π.χ. στις ληξιαρχικές πράξεις. Οταν το νομοσχέδιο ψηφιστεί και ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία, τα ληξιαρχεία της χώρας θα αποδέχονται δύο μητέρες ή δύο πατέρες για την εγγραφή τέκνου στα μητρώα τους, κάτι που μέχρι τούδε δεν προβλεπόταν. Βάσει του νέου τυπικού, ωστόσο, οι ομόφυλοι γονείς του υιοθετημένου παιδιού δεν θα αναφέρονται ως «γονέας 1» και «γονέας 2». Κάτι που, όμως, περιλαμβάνεται στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που κατέθεσαν οι βουλευτές του κόμματος.

Επίσης για το σύμφωνο συμβίωσης: ό,τι ίσχυε για ετερόφυλα και ομόφυλα (μετά τη νομοθέτηση του 2015) θα ισχύει απαράλλαχτο και εφεξής.

Για το το ζήτημα της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΙΥΑ): Με το νέο νομοσχέδιο το δικαίωμα απόκτησης παιδιού με ΙΥΑ δεν επεκτείνεται στα ομόφυλα ζευγάρια. Η απόκτηση παιδιών με παρένθετη μητέρα επιτρέπεται στη χώρα μας μόνο όταν συντρέχουν λόγοι υγείας και μόνο σε ετερόφυλα ζευγάρια που βρίσκονται σε επίσημη, νόμιμη ένωση ή σε μόνες γυναίκες.

Στον πυρήνα του νομοσχεδίου, από την άλλη, βρίσκεται η προστασία των παιδιών. Πλέον τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες θα αντιμετωπίζονται ως ισότιμα με εκείνα των ετερόφυλων ζευγαριών και θα πάψουν να είναι στον αέρα. Αυτό θα αφορά και τα παιδιά που έχουν αποκτηθεί στο εξωτερικό, αλλά και τα βιολογικά τέκνα ενός γονιού, για τα οποία ο/η σύντροφός του δεν έχουν τώρα κανένα δικαίωμα.

Με τα σημερινά δεδομένα, αν αποβιώσει ο αναγνωρισμένος γονιός, το τέκνο αυτομάτως λογίζεται ως ορφανό -ασχέτως του εάν υπάρχει γονιός εν ζωή- και με δικαστική απόφαση οδηγείται απευθείας σε δημόσιο ίδρυμα. Εναλλακτικά, η φροντίδα του ανατίθεται σε συγγενείς, ενδεχομένως μακρινούς, με ελάχιστη ή και καμία πρότερη σχέση με το παιδί. Επίσης, σε περίπτωση θανάτου του μη αναγνωρισμένου από τον νόμο γονιού, το παιδί δεν έχει κανένα κληρονομικό δικαίωμα. Κι αν το ίδιο το παιδί χρειαστεί να νοσηλευτεί, ο ένας από τους δύο γονείς του δεν έχει δικαίωμα να το συμπαρασταθεί, εφόσον δεν θεωρείται επισήμως συγγενής του ασθενούς και αποβάλλεται από τις υπηρεσίες ασφαλείας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

Στην περίπτωση διάλυσης του γάμου, ο αναγνωρισμένος γονιός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με το παιδί, ακόμη και να αποκλείσει την επαφή με την/τον πρώην σύζυγο. Αντίστοιχα, ο μη αναγνωρισμένος γονιός απαλλάσσεται εκ των πραγμάτων από κάθε υποχρέωση διατροφής του τέκνου. Με τη νομιμοποίηση του ομόφυλου γάμου, λοιπόν, τίθενται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την αποφυγή ή την επίλυση τέτοιου είδους ζητημάτων. Διευθετείται επίσης η απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά Ελλήνων που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό σε ομόφυλες οικογένειες, κάτι που δεν ήταν εφικτό προηγουμένως, εφόσον το πιστοποιητικό γέννησής τους ανέγραφε ως γονείς δύο συζύγους του ίδιου φύλου, κάτι που απέκλειε εξ ορισμού τη μεταγραφή τους σε ελληνικό ληξιαρχείο. Αλλά ακόμη και στο ζήτημα του εκφοβισμού, του bullying, υπάρχει θετικός αντίκτυπος από την αναγνώριση του ομόφυλου γάμου, εφόσον τα παιδιά γονιών του ίδιου φύλου θα αντιμετωπίζονται ισότιμα με όλα τα υπόλοιπα, ως έμπρακτη καταπολέμηση προκαταλήψεων, επικίνδυνων στερεοτύπων που ενθαρρύνουν τη βία κ.λπ.

• Από εκεί και πέρα, ως προς τον πολιτικό γάμο, ο νόμος στην Ελλάδα θα αναγνωρίζει ως καθ’ όλα έγκυρους πολιτικούς γάμους οι οποίοι συνάπτονται ανάμεσα σε άτομα οποιασδήποτε σεξουαλικής προτίμησης και εντελώς αδιακρίτως. Το νέο καθεστώς, επίσης, θα δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν συνάψει γάμους στο εξωτερικό να τους αναγνωρίσουν στην Ελλάδα, ενώ όσοι έχουν συνάψει σύμφωνο εντός Ελλάδας θα μπορούν να το λύσουν και να προβούν σε γάμο, με ημερομηνία έναρξης ισχύος την ημέρα λύσης του συμφώνου.

Συνεχίζονται οι πολιτικές παρενέργειες

Την περασμένη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι δεν θα επιβληθεί κομματική πειθαρχία στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά έκανε λόγο από τη μία για «αυξημένη θεσμική υποχρέωση» των υπουργών και από την άλλη παρότρυνε τους διαφωνούντες να απέχουν προκαλώντας αντιδράσεις με σοβαρότερη αυτή του Αντώνη Σαμαρά.

Ακολούθησε άλλη μία ανάρτηση του πρωθυπουργού στην οποία απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά στις εναντίον του αιχμές του προκατόχου του, σε μια εμφανή προσπάθεια να ρίξει τους τόνους όσων αντιτίθεται στην ιστορική αποκατάσταση μιας έμφυλης διάκρισης σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

Αντίθετα ο Παύλος Μαρινάκης όταν ρωτήθηκε σχετικά κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, είπε ότι ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει από αποχή από το 2015 και το σύμφωνο συμβίωσης. «Η αποχή είναι μια στάση κοινοβουλευτική. Ο κ. Σαμαράς το γνωρίζει πέραν από πρώην πρωθυπουργός, έμπειρος κοινοβουλευτικός, ο ίδιος στη ψηφοφορία για το σύμφωνο συμβίωσης ούτως ή άλλως είχε επιλέξει την αποχή» σημείωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ο Άκη Σκέρτσος, ισχυρίστηκε σήμερα πως «έχει διογκωθεί κάπως υπερβολικά αυτή η ενημέρωση, η οποία γίνεται παγίως, έχουν γίνει τουλάχιστον 20 έως σήμερα. Γίνεται σε όλα τα νομοσχέδια από τον επισπεύδοντα υπουργό προς τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για να φωτίσουν τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου». 

• Σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ υποστήριξε ότι «ο πρωθυπουργός έχει υπάρξει πολύ σαφής και έχει πει ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν έχει άσπρο και μαύρο. Για αυτό και δεν ερχόμαστε με όρους κατίσχυσης απέναντι στην αντίθετη άποψη. Σεβόμαστε απόλυτα και την αντίθετη άποψη όσων διαφωνούν».

Έσπευσε να πει πως «θα υπάρχει ψήφος κατά συνείδηση στους βουλευτές» αλλά έστειλε μήνυμα στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, «όπου συζητιούνται τα θέματα και τελικά εγκρίνεται ή όχι ένα νομοσχέδιο, έχουμε μία αυξημένη ευθύνη στήριξης αυτών των πρωτοβουλιών». Ωστόσο, διευκρίνισε πως «ο κ. Βορίδης έχει διατυπώσει εγκαίρως τις δικές του ενστάσεις. Όλα θα τα δούμε στην ώρα τους» είπε σημειώνοντας ότι “ένας υπουργός… δεν παύει να είναι και βουλευτής! Στο ερώτημα εάν ο κ. Βορίδης μπορεί να βρεθεί εκτός κυβέρνησης, απάντησε: «Δεν νομίζω ότι τίθενται τέτοια ζητήματα σε αυτήν τη φάση”.
 
Κληθείς να σχολιάσει την αντίδραση Σαμαρά κατά της αποχής, ο κ. Σκέρτσος αρκέστηκε να πει πως με το πρόγραμμα, που περιείχε τη συγκεκριμένη δέσμευση, εξελέγη η Νέα Δημοκρατία. «Ο πρωθυπουργός το είπε και προεκλογικά και μετεκλογικά. Εγώ σέβομαι απόλυτα τον κ. Σαμαρά, θεωρώ ότι έχει προσφέρει υπηρεσίες στην πατρίδα ως πρωθυπουργός. Οι απόψεις του είναι γνωστές, είναι σεβαστές» είπε

• Σε ερώτηση εάν οι απόψεις του πρώην πρωθυπουργού είναι ακραίες απάντησε: «Δεν μπορώ να το πω αυτό, ο κ. Σαμαράς έχει κάνει σαφή τη θέση του. Για μας ζητούμενο είναι να αυξήσουμε τη συμμετοχή και την αντιπροσώπευση των πολιτών εντός της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Γιατί υπάρχουν σήμερα “αόρατες” κοινωνικές δυνάμεις που αισθάνονται ότι δεν εκπροσωπούνται από την πολιτική τάξη».

Σε ό,τι αφορά την σοβαρή κριτική ότι χάρη στις ψήφους της αντιπολίτευσης θα περάσει το νομοσχέδιο, ο υπουργός Επικρατείας τόνισε ότι «τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν γνωρίζουν κομματικούς φραγμούς. Όλοι έχουμε μια υποχρέωση να προστατεύσουμε ανθρώπινα δικαιώματα οριζόντια στο πολιτικό σύστημα και στη Βουλή. Είναι ευπρόσδεκτες οι ψήφοι της αντιπολίτευσης, πόσο μάλλον από κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως κόμματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
 
Επίσης, εξήγησε γιατί θα εισηγηθεί εκείνος το επίμαχο νομοσχέδιο: «Μιλάμε για την υλοποίηση μίας από τις θέσεις της εθνικής στρατηγικής για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, η οποία είχε εκπονηθεί από την κυβέρνησή μας στην προηγούμενη θητεία και ξεκίνησε να υλοποιείται. Πρόκειται για μία διυπουργικού χαρακτήρα στρατηγική, που αφορά πολλά υπουργεία. Όπως, για παράδειγμα, για την εθνική στρατηγική για τα Άτομα με Αναπηρία την αρμοδιότητα έχει ο κ. Παπασταύρου». Αντιστοίχως, έτσι, την ευθύνη για τη στρατηγική για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ έχει ο κ. Σκέρτσος.

• «Τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των παιδιών τα υπερασπιζόμαστε πέρα και πάνω από κόμματα και ιδεολογίες, δεν επιτρέπουν συγκρούσεις και στρατόπεδα» είπε για να συμπληρώσει ότι «εμείς πρέπει να κάνουμε αυτό που ορίζουν η δημοκρατία και το κράτος δικαίου εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας». 

 «Δεν στερούμε τίποτε ως προς τα δικαιώματα της πλειοψηφίας. Δεν παίρνουμε τίποτε από κανέναν. Επεκτείνουμε ένα αστικό δικαίωμα ως προς τον πολιτικό γάμο. Δεν επιτρέπονται διακρίσεις στη βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού». «Θεωρούμε ότι κάποιος πρέπει να στιγματίζεται, επειδή έχει τον α ή τη β σεξουαλικό προσανατολισμό;», διερωτήθη.

Ομοφοβικό παραλήρημα Πλεύρη

Σε εντελώς διαμετρική αντίθεση οι ρατσιστικές δηλώσεις του Θάνου Πλεύρη στην ΕΡΤ, ο οποίος έκανε λόγο για «αλλοίωση» της οικογένειας, που κατά τον ίδιο «πρέπει να μείνει όπως την ξέρουμε».

• Επιδιδόμενος σε ακόμα ένα ομοφοβικό παραλήρημα ισχυρίστηκε πως «εάν θεσμοθετήσουμε αυτή τη μορφή οικογένειας, σημαίνει ότι και στα σχολεία τα παιδιά μας θα διδάσκονται ότι αυτές είναι οι μορφές οικογένειας» συμπληρώνοντας πως «αν όλα στηρίζονται στην αγάπη, τότε θα υπήρχε αντίστοιχο αίτημα και από τους πολυγαμικού».

«Το να αλλάξουμε έναν θεσμό που τον ξέρουμε ανά αιώνες, που λειτουργεί σε όλες τις κοινωνίες με αυτόν τον τρόπο τον οποίο λειτουργεί και να πούμε ξαφνικά ότι η οικογένεια είναι κάτι άλλο από αυτό που ξέρουμε επειδή θέλουμε να ικανοποιήσουμε το εγώ κάποιου ανθρώπου ο οποίος λέει ότι ενώ είμαστε δύο άντρες μαζί και ο ένας μπορεί να υιοθετήσει και ένα παιδί, θέλουμε να είμαστε συγχρόνως δύο πατεράδες. Δύο πατεράδες συγχρόνως δεν μπορεί να υπάρχουν» υποστήριξε.

Σε άλλο σημείο ο βουλευτής της Ν.Δ είπε πως «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απεφάνθη ότι η ισότητα στο γάμο δεν εμπίπτει στα ατομικά δικαιώματα και είναι κυρίαρχο το κράτος κάθε μέρος να το θεσπίσει. Συνεπώς, δεν υπάρχει υποχρέωση από ανθρώπινα δικαιώματα».