Μάντζος: Η επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα αποτελεί οικουμενικό αίτημα

Δύο ερωτήματα για την ακύρωση της συνάντησης του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Βρετανό ομόλογό του Ρίσι Σούνακ, λόγω της ελληνικής θέσης για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, έθεσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και τομεάρχης Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Δημήτρης Μάντζος, μιλώντας στον ΑΝΤ1. Όπως είπε ο Δημήτρης Μάντζος, το πρώτο ερώτημα «είναι εν όντως – είμαι βέβαιος ότι το έκανε- η ελληνική διπλωματία είχε κάνει το μέγιστο δυνατό στο επίπεδο της προετοιμασίας ώστε η ατζέντα να περιέχει όλα τα θέματα διμερούς ενδιαφέροντος, όπως τη σχέση Βρετανίας-Τουρκίας καθώς και τα Γλυπτά του Παρθενώνα».

«Αν αυτά τα θέματα υπήρχαν στην ατζέντα, τότε η επανάληψη μιας πάγιας εθνικής θέσης από τον Έλληνα πρωθυπουργό σε ένα δημόσιο τηλεοπτικό μέσο δεν θα δικαιολογούσε αυτήν την αντίδραση από την πλευρά της βρετανικής κυβέρνησης», υπογράμμισε ο Δημήτρης Μάντζος.

«Το δεύτερο έχει να κάνει με την ίδια τη διαπραγμάτευση για τα Γλυπτά. Δεν είναι πολλοί οι μήνες από την αρχή του έτους που ακούγαμε για μία διαπραγμάτευση που πάει πάρα πολύ καλά και πως επίκειται μία συμφωνία. Το Σαββατοκύριακο διαβάζαμε διαρροές για σκελετό συμφωνίας για δανεισμό των Γλυπτών. Άρα φαίνεται ότι υπάρχει ένα έδαφος το οποίο πρέπει να αποσαφηνιστεί. Πού βρισκόμαστε;» σημείωσε ο Δημήτρης Μάντζος και πρόσθεσε πως «είναι μία κλοπή η οποία θα πρέπει να θεραπευτεί με την επανένωση των Γλυπτών με τον Παρθενώνα».

Ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έκανε λόγο για «απαράδεκτη και αντίθετη σε κάθε έννοια διπλωματίας επιλογή του Βρετανού πρωθυπουργού», τονίζοντας ότι «η διπλωματία υπάρχει κυρίως για να συζητούμε εκείνα στα οποία διαφωνούμε. Έχει, πάντως, σημασία ότι η εσωτερική κοινή γνώμη στη Βρετανία πράγματι έχει μετατοπιστεί και πως ο ηγέτης των Εργατικών Κιρ Στάρμερ και πιθανώς αυριανός πρωθυπουργός -σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις- φαίνεται ότι έχει άλλη άποψη».

Ο Δημήτρης Μάντζος, υπενθύμισε ακόμη ότι η επανένωση των Γλυπτών με τον Παρθενώνα «δεν αποτελεί μόνο μία πάγια εθνική θέση, αλλά ένα οικουμενικό αίτημα, ήδη από την εποχή της Μελίνας Μερκούρη με τη διεθνοποίηση του ζητήματος, το οποίο ενώνει όλους τους Έλληνες και όλες τις ελληνικές πολιτικές ηγεσίες».