Τα 22+1 πρόσωπα της χρονιάς στα σπορ

 Τα 22+1 πρόσωπα της χρονιάς στα σπορ

Ώρα να ολοκληρώσουμε την αντίστροφη μέτρηση.

10. Σεμπάστιαν Φέτελ… Κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην είναι για όλους. Δε γίνεται, όμως, να αγνοείς την πορεία, την καριέρα και τη σπουδαιότητα ενός αθλητή – δε γίνεται να αγνοείς πόσο σημάδεψε μια χρονιά. Μέσα στο 2022, προς το τέλος του έτους, ήρθε το τέλος για έναν ακόμα σπουδαίο στον τομέα του. Ο Σεμπάστιαν Φέτελ αποχώρησε από την ενεργό δράση έπειτα από μια καριέρα δεκαπέντε ετών στην Φόρμουλα Ένα, έπειτα από την κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων, 53 νικών και 3.098 πόντων. Ακόμα ένας μεγάλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού αποχωρεί και ακόμα κι αν δεν είσαι λάτρης του σπορ, δεν μπορείς παρά να γνωρίζεις το όνομά του.

Τα 22+1 πρόσωπα της χρονιάς (μέρος 1ο)

9. Νόβακ Τζόκοβιτς… Πώς ξεκίνησε και πώς πάει! Αν κάποιος σας πει ότι οι πρώτες μέρες του χρόνου είναι ενδεικτικές για το πώς θα συνεχιστεί το έτος, τότε να του μιλήσετε για τον Σέρβο τενίστα. Πέρασε τις πρώτες μέρες του 2022 σε μεταναστευτικό κέντρο κράτησης, απελάθηκε από την Αυστραλία κατόπιν απόφασης δικαστηρίου και δεν έπαιξε ποτέ στο Αυστραλιανό Open. Πώς συνεχίστηκε η χρονιά; Ας πούμε έτσι απλά ότι έγινε ο παίκτης με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία σε grand slam, ξεπέρασε τον Ρότζερ Φέντερερ σε τελικούς grand slam, ξεπέρασε τον Φέντερερ σε κατακτήσεις grand slam (στα κακά νέα κυνηγάει ακόμα τον Ναδάλ), και φυσικά κατέκτησε το Wimbledon. Αυτά είναι τα βασικότερα. Για περισσότερα, ανοίξτε καμιά Wikipedia.

8. Κίλιαν Μπαπέ… Είναι 24 ετών. Τα έκλεισε πριν περίπου δέκα μέρες. Μέχρι κάποια στιγμή μέσα στο 2022 έμοιαζε βέβαιο ότι θα συνεχίσει την καριέρα του στην Ρεάλ. Η Παρί Σεν Ζερμέν κατάφερε να τον πείσει να μείνει στο Παρίσι, του έδωσε το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει δοθεί σε ποδοσφαιριστή και σχεδόν του παρέδωσε τα κλειδιά της ομάδας. Θα είχε λόγο σε μεταγραφές, θα είχε λόγο σε προπονητές, 100% των εμπορικών δικαιωμάτων του και περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ το μήνα. Όλα αυτά, μαζί με τις κόντρες για το ποιος θα εκτελεί τα πέναλτι, τα μουτράκια στους συμπαίκτες του όταν δεν έπαιρνε τη μπάλα και τέτοιες μικρές λεπτομέρειες, τον έκαναν να μοιάζει λίγο με έναν κακομαθημένο μπέμπη. Μέχρι που ήρθε το μουντιάλ. Μέχρι που σήκωσε τη Γαλλία στην πλάτη του στον τελικό, και θύμισε στον κόσμο όχι ότι έρχεται, όχι ότι έχει έρθει, αλλά ότι είναι εδώ και θα είναι εδώ και πολλά χρόνια ακόμα.

7. Αντιγόνη Ντρισμπιώτη… Η Ελληνίδα που μας ανάγκασε να κλαίμε ένα πρωί Σαββάτου. Βροχερό στο Μόναχο, ηλιόλουστο στην Ελλάδα, αλλά το κλάμα κοινό. Το κλάμα για μια ακόμα… πετυχημένη αθλητική ιστορία της χώρας μας, ακόμα μια ιστορία που αποδεικνύει ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων οι αθλητές είναι μόνοι τους. Μόνοι τους απέναντι σε όσους δεν τους πιστεύουν, μόνοι τους απέναντι σε όσους δεν βοηθάνε, μόνοι τους απέναντι στον εαυτό τους. Θα πει κανείς, μα καλά στο βάδην ποιος χρειάζεται παρέα; Δε χρειάζεται. Μόνη της τα κατάφερε η Αντιγόνη, μόνη της τερμάτισε στα 35 χλμ. βάδην και έκανε όλη τη χώρα να στρέψει το βλέμμα πάνω της. Και τη στιγμή, εκείνη τη στιγμή που όλοι κοιτούσαν, η Αντιγόνη το έκανε ξανά. Κι αυτό ήταν το πιο συγκινητικό… Ο τερματισμός, η αγκαλιά, τα κλάματα. Όλων μας.

6. Μπρίτνεϊ Γκράινερ… Μια αθλήτρια ήταν για δέκα μήνες στη φυλακή. Μια αθλήτρια καταδικάστηκε σε εννέα χρόνια φυλάκισης. Μια αθλήτρια, που κρατήθηκε με την κατηγορία ότι μετέφερε λάδι μαριχουάνας στις αποσκευές της, εξαφανισμένη από τον κόσμο σε διαφορετικές φυλακές στη Ρωσία. Φωτογραφίες κυκλοφόρησαν από τη δίκη, με την Αμερικανίδα με χειροπέδες, με την Αμερικανίδα σε κλουβί, και το πολιτικό παιχνίδι – γιατί τέτοιο ήταν εξ αρχής, με τη σύλληψη να συμπίπτει με την εισβολή στην Ουκρανία – είχε ξεκινήσει. Έληξε, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να δώσουν στη Ρωσία εκείνο που ήθελε. Κι εκείνο που ήθελε ήταν ο καταδικασμένος για εμπορία όπλων, Βίκτορ Μπουτ. Η ανταλλαγή έγινε στις 8 Δεκεμβρίου, με πλήρη κινηματογραφική πλοκή και εικόνα…

5. Ρότζερ Φέντερερ… Η πιο «δείξτε μου τι είναι ο αθλητισμός» στιγμή. Σίγουρα στο 2022, ίσως από το 2000 και μετά και άλλες υπερβολές – τύπου η πιο συγκινητική στιγμή στην ιστορία του αθλητισμού – δε θα πούμε. Αλλά αν αναρωτηθείτε τι συναισθήματα προκαλεί ο αθλητισμός στους ίδιους τους αθλητές και τι χαρακτήρα γαλουχεί, τότε θυμηθείτε εκείνο το βράδυ που όλος ο πλανήτης ενώθηκε για να αποχαιρετήσει έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών. Ο Ρότζερ Φέντερερ είπε αντίο με όλους τους συναθλητές και αντιπάλους του παρέα. 24 Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο, η αυλαία έπεσε. Το χειροκρότημα ήταν ασταμάτητο. Τα δάκρυα δε σταματούσαν. Και κάπου εκεί, ο Ράφα Ναδάλ να του πιάνει το χέρι, για να το περάσουν μαζί! Πάντα αντίπαλοι, πάντα συναθλητές…

4. Σέρχιο Αραούχο… Πόσα μπορεί να πει και να γράψει πλέον οποιοσδήποτε για τον Αργεντινό επιθετικό. Μοιάζει σα να τον έστειλε ένας άγγελος για να μας πείσει ότι υπάρχει ελπίδα, ακόμα κι όταν είχαμε την απόλυτη βεβαιότητα ότι κάθε ελπίδα πέθανε εκείνο το ίδιο βράδυ με τον Άλκη. Δολοφονήθηκε, όπως και εκείνος. Κι ας εκλιπαρούσε κι εκείνη, όπως ο δολοφονημένος νεαρός. Μια μέρα μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ο Σέρχιο Αραούχο θέλησε με τον τρόπο του να κάνει τη διαφορά. Όση λίγη ή πολύ μπορούσε να κάνει. Και αποδείχθηκε ότι την έκανε. Και την έκανε ξανά και ξανά. Μέσα στο 2022, άλλαξε το στάτους του, μέσα στο 2022 άλλαξε το ελληνικό ποδόσφαιρο και έδειξε πόσο ψηλά μπορεί να μπει ο πήχυς. Ακόμα κι αν οι περισσότεροι τον προτιμούν χαμηλά, ο Σέρχιο έκανε τη διαφορά.

3. Αλέξανδρος Νικολαΐδης… Προσπάθησε να κάνει τη διαφορά με τη ζωή του, και θέλησε να κάνει τη διαφορά με το θάνατό του. Στις 14 Οκτωβρίου, η Ελλάδα ανυποψίαστη για την πραγματικότητα που ζούσε ένας Ολυμπιονίκης της, ξυπνάει σοκαρισμένη με τα νέα. Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έχει φύγει από τη ζωή. Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης νικήθηκε από μια σπάνια μορφή καρκίνου και στα 43 του χρόνια, λίγες μέρες πριν τα γενέθλιά του, άφησε την τελευταία του πνοή. Το μήνυμα που έστειλε σε όλους μας ήταν για την ίδια τη ζωή. Για την αγάπη. Για την ελπίδα. Για τη ζωή. Για τη ζωή. Το μεγαλείο της ψυχής του, η αντοχή του, και η ενσυναίσθησή του ήταν συστατικά ενός σπουδαίου ανθρώπου. Και μακάρι να θυμόμαστε το μήνυμά του για περισσότερες από 48 ώρες.

2. Μίλτος Τεντόγλου… Α, γεια σου. Ώρα για να χαλαρώσουμε λίγο, γιατί βάρυνε το κλίμα και το αφιέρωμα τώρα παίρνει τη μορφή που του πρέπει! Αυτός ο τύπος, αυτή η τυπάρα που μπήκε τόσο έντονα στη ζωή μας το 2021 με την παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα σάρωσε όλα μέσα στο 2022. Μέχρι και καλύτερος αθλητής… από τον ΠΣΑΤ κατάφερε να βγει! Χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο κλειστού στίβου. Χρυσό μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό στίβου, δεύτερο συνεχόμενο. Αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου, πρωταθλητής στο diamond league και αιώνια στην κορυφή του πιο χαλαρού τύπου, είτε μιλάει μετά τους αγώνες του, είτε βραβεύεται, είτε παραβρίσκεται σε gala. Αναμφίβολη το πρόσωπο της χρονιάς για την Ελλάδα.

1. Λιονέλ Μέσι… Θα μπορούσε να πέσει ένας μετεωρίτης και να μην αλλάξει αυτό. Θα μπορούσε μια επανδρωμένη αποστολή με αρχηγό τον Μπρους Γουίλις να ταξιδέψει στο διάστημα και να σώσει τη γη, και πάλι να μην κάνει διαφορά. Θα μπορούσε να έχει αρχηγό τον Τομ Κρους και πάλι δε θα έκανε διαφορά. Τίποτα δε θα μπορούσε να αφαιρέσει από τον Λιονέλ Μέσι τη δόξα για την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου. Τίποτα δεν θα μπορούσε να τον καθαιρέσει από την μόνη απάτητη κορυφή που είχε μέχρι τώρα στην καριέρα του – εκείνη του πρωταθλητή κόσμου. Ο Αργεντινός κατάφερε εκείνο που ήθελαν όλοι οι θαυμαστές του, απεύχονταν όλοι οι haters και ονειρευόταν όλη η πατρίδα του. Πήγε ξανά το τρόπαιο στο Μπουένος Άιρες. Όποιος θέλει ας τον παραδέχεται ως τον καλύτερο όλων των εποχών. Όποιος δε θέλει, ας μην τον παραδέχεται. Ο Μέσι τα έχει πάρει όλα. Ο Μέσι το πήρε κι αυτό. Ξεκουράσου αγόρι μου…

(+1) Πελέ… Κάποια στιγμή όλα μπορούν να ξεχαστούν. Κάποια στιγμή όλα θα ξεχαστούν. Η μνήμη θα γίνει πιο ασθενής, οι λεπτομέρειες θα σβηστούν, η ένταση των συναισθημάτων θα φθίνει. Εκεί που δε θα αλλάξει είναι απώλεια. Η απώλεια όχι τόσο ως προς το παρόν και το μέλλον της ζωής. Η απώλεια των αναμνήσεων, η απώλεια μιας ολόκληρης εποχής, η απώλεια για ένα άθλημα. Λίγο πριν φύγει το 2022, ήρθε το χειρότερο μεν, αλλά αναμενόμενο δε, νέο. Έχει πάντα μια εμμονή ο κάθε χρόνος φεύγοντας να παίρνει έναν άνθρωπο μαζί του. Σαν το δικό του αναμνηστικό από τις 365 μέρες. Και ποιο αναμνηστικό θα μπορούσε να είναι πιο χαρακτηριστικό για μια χρονιά μουντιάλ, από τον βασιλιά του ποδοσφαίρου. Ο Πελέ έφυγε από τη ζωή. Το ποδόσφαιρο τον αποχαιρέτησε όπως του έπρεπε και θα τον αποχαιρετήσει και τυπικά τις πρώτες μέρες του 2023. Η μπάλα θα παίζεται, πλέον, αλλού…

ΥΓ. Μην πείτε στον Κριστιάνο Ρονάλντο ότι δεν βρήκαμε χώρο στη λίστα για εκείνον!

Πηγή: sdna.gr

Σχετικά Άρθρα