ΣΥΡΙΖΑ: Ξεκίνησαν τα εσωτερικά πυρά για την επιλογή Τσαπανίδου – Βάκη: “Προτάχθηκε η λάμψη του τηλεαστέρα”

 ΣΥΡΙΖΑ: Ξεκίνησαν τα εσωτερικά πυρά για την επιλογή Τσαπανίδου – Βάκη: “Προτάχθηκε η λάμψη του τηλεαστέρα”

Εσωκομματική κριτική προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε και ανακοίνωσε την δημοσιογράφο Πόπη Τσαπανίδου για νέα εκπρόσωπο του κόμματος.

Η πρώην βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Φωτεινή Βάκη με ανάρτησή της στο διαδίκτυο υποστηρίζει πως «προτάχθηκε η λάμψη του τηλεαστέρα και όχι η ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση ενός μέλους του κόμματος» ενώ παράλληλα εκφράζει την ενόχληση της για την «άκριτη αποδοχή» κάθε επιλογής της ηγεσίας.

«Ο σεβασμός και η εκτίμηση προς την ηγεσία δεν εκφράζεται με παλαμάκια, η κριτική δεν είναι «νερό στον μύλο» της κυβέρνησης και τα μέλη δεν είναι αμέτοχοι παρατηρητές. Η αλφαβήτα μας που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Κρίμα…» καταλήγει η κυρία Βάκη.

Η ανάρτηση της κ. Βάκη προκάλεσε δεκάδες σχόλια, τα οποία είτε κινούνται στην κατεύθυνση να συμφωνούν μαζί της είτε της ασκούν κριτική για την δημιουργία μιας νέας και αναίτιας εσωστρέφειας, την στιγμή που το κόμμα δημιούργησε έναν θετικό ως επί το πλείστον “θόρυβο” με την επιλογή της κ. Τσαπανίδου.

Αναλυτικά η ανάρτηση της

«Δεν ξέρω τι ενοχλεί περισσότερο τελικά. Η επαγγελματοποίηση της πολιτικής που υποκύπτει στο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»; Η εργαλειοποίηση της δημοσιογραφίας; Ή τα κριτήρια με βάση τα οποία επελέγη η νέα εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ; Τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο το στερεοτυπικό «μητέρα και γυναίκα» ως «προαπαιτούμενο» αλλά πρώτιστα το γεγονός ότι προτάχθηκε η λάμψη του τηλεαστέρα και όχι η ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση ενός μέλους του κόμματος. Άραγε κανείς/μία δεν κρίθηκε άξιος-α από τα 185.000 μέλη να εκπροσωπήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κανείς-μία σύντροφος-ισσα δεν κρίθηκε ικανός-η να αρθρώσει λόγο δομημένο, στέρεο και ευθύβολο απέναντι στην κυβέρνηση; Με ενοχλεί όμως εξίσου εδώ και πολύ καιρό η άκριτη αποδοχή και οι ιαχές θριάμβου, τα χειροκροτήματα και οι ζητωκραυγές για κάθε, μα κάθε επιλογή της ηγεσίας. Ο σεβασμός και η εκτίμηση προς την ηγεσία δεν εκφράζεται με παλαμάκια, η κριτική δεν είναι «νερό στον μύλο» της κυβέρνησης και τα μέλη δεν είναι αμέτοχοι παρατηρητές. Η αλφαβήτα μας που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Κρίμα».

Σχετικά Άρθρα