Επιτομή: Χριστοφοράκος, ή “Έτσι είναι η Ελλάδα”

 Επιτομή: Χριστοφοράκος, ή “Έτσι είναι η Ελλάδα”

Ο πανίσχυρος κάποτε άντρας της εγχώριας Siemens Μιχάλης Χριστοφοράκος μπορεί να συνεχίσει αμέριμνος τις βόλτες του στο εμπορικό κέντρο “Πέντε Αυλές” στο Μόναχο και τα παρακείμενα καφέ. Όπως και για τα υπόλοιπα στελέχη της γερμανικής εταιρείας και του ΟΤΕ, η ελληνική Δικαιοσύνη κατέληξε στην απαλλαγή τους μετά την παρέλευση εικοσαετίας και την παραγραφή των αδικημάτων.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Συνοπτικά: 24 χρόνια μετά το σκάνδαλο, 16 χρόνια μετά την εμπλοκή της Δικαιοσύνης και 12 χρόνια μετά την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, χθες, το Εφετείο απήλλαξε τους 20 κατηγορούμενους στην υπόθεση Siemens, κυρίως λόγω παραγραφής –έχει παρέλθει 20ετία από την πράξη. Πρόκειται για το σκάνδαλο δωροδοκιών, από το 1998 έως το 2006, της μητρικής Siemens, ύψους 1,3 δισ. ευρώ, από τα οποία περίπου 130 εκατ. φέρεται να είχαν διατεθεί εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα, σε πολιτικούς και στελέχη του ΟΤΕ

Το όνομά του Μιχάλη Χριστοφοράκου υπήρξε η επιτομή του συστήματος πολιτικής διαφθοράς που επικράτησε θαλερό και απόρθητο στην πολιτική μας ζωή την δεκαετία του ’90 και του 2000. Και η ανικανότητα της Δικαιοσύνης να επιβάλει τις δέουσες ποινές βάζει την υπογραφή της στο επιμύθιο της ελληνικής πτυχής ενός παγκόσμιου σκανδάλου.

Η ίδια η εταιρεία ομολόγησε την ευθύνη της, η εισαγγελία του Μονάχου διεξήγαγε έρευνα υπό την πίεση της Αμερικανικής Κεφαλαιαγοράς και την δαμόκλειο σπάθη ποινών εκατοντάδων εκατομμυρίων, πολλές χώρες που λειτούργησαν ως θερμοκήπιο της διαφθοράς της Siemens δίκασαν και καταδίκασαν τους υπεύθυνους -ακόμα και πολιτικά πρόσωπα-, η δε εταιρεία εξαναγκάστηκε σε πολύ υψηλές αποζημιώσεις. Παντού πλην Ελλάδας.

Παρά την τεκμηριωμένη δωροδοκία πολιτικών κομμάτων και πολιτικών -όπως αποτυπώνεται στις ομολογίες των πρωταγωνιστών στην δικογραφία της εισαγγελίας του Μονάχου και στο πόρισμα της αμερικανικής νομικής εταιρείας που διεξήγαγε παράλληλο έλεγχο- ουδείς θα τιμωρηθεί. Ακόμα και η πρόταση εξωδικαστικού συμβιβασμού μεταξύ της Siemens και του ελληνικού Δημοσίου, το 2012, ουδέποτε υλοποιήθηκε.

Η απαλλαγή λόγω παραγραφής των κατηγορουμένων για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην σύγχρονη πολιτική μας ιστορία ίσως δεν συγκινεί πια. Προκύπτει, άλλωστε, από την απουσία ακόμα και της σχετικής είδησης από τα περισσότερα πρωτοσέλιδα, όπως και από την νωθρή αντίδραση του πολιτικού κόσμου. Ο μιθριδατισμός μας έχει φτάσει στο μεδούλι, υιοθετεί πλέον την αντίληψη του “έτσι είναι η Ελλάδα” που επέβαλε στη δημόσια σφαίρα ο Κώστας Σημίτης, επί της πρωθυπουργίας του οποίου έφταναν οι “δωρεές” της Siemens στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ.

Απολήξεις αυτής της αντίληψης έχουν δει και σε άλλες υποθέσεις, ακόμα και στο τρέχον σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, για το οποίο κάποιοι επαίρονται πως δεν συγκεντρώνει δημοσκοπικά το ενδιαφέρον των πολιτών. Το κοινωνικό σώμα, εμποτισμένο από την παραλυτική βεβαιότητα πως τα πολιτικά σκάνδαλα δεν καταλήγουν σε απονομή δικαιοσύνης, συνεχίζει να αδιαφορεί και η χώρα βαλτώνει θεωρώντας φυσιολογικό το παράνομο και κανονικότητα την διαφθορά.

Το πολιτικό σύστημα, εν τέλει, αυτοκαταστρέφεται και αυτουπονομεύεται, επιβεβαιώνοντας αυτή την πεποίθηση, η οποία υποδαυλίζει την απάθεια και την αποχή, ή, ακόμα χειρότερα, την ενίσχυση των θυλάκων της δήθεν αντισυστημικότητας και της ακροδεξιάς. Ο Χριστοφοράκος είναι μόνο η σύνοψη, η επιτομή. Τα κεφάλαια της απαξίωσης τα έχουν γράψει εγχώριες ελίτ, κυβερνήσεις, κόμματα, και δικαστές.

Τι έγραφε το Spiegel το 2007 (εδώ)

Η απόφαση απαλλαγής

Τα ελάχιστα σημερινά πρωτοσέλιδα που ασχολήθηκαν με το θέμα