Ποιόν θα “επιλέξει” ο Ανδρουλάκης για …”αρχηγό Βουλής”; -Το δίλημμα, το παρασκήνιο, τα πρόσωπα

Εφόσον επιβεβαιωθεί η νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη την προσεχή Κυριακή, ο ευρωβουλευτής θα έχει να αντιμετωπίσει δύο σοβαρά διλήμματα λειτουργικού χαρακτήρα, τα οποί, όμως, αποκτούν μεγάλη σημασία για την πολιτική (και ιδεολογική) δηματοδότηση της νέας περιόδου στο ΚΙΝΑΛ.

Το πρώτο και σοβαρότερο αφορά στην εκπροσώπηση που θα έχει το κόμμα στη Βουλή, δεδομένου ότι ο ίδιος ως ευρωβουλευτής και μη εκλεγμένος στο ελληνικό Κοινοβούλιο θα πρέπει να “αναθέσει” τις μάχες σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών σε κορυφαίο στέλεχος. Το να κάνει μια τέτοια “ανάθεση”, βέβαια, υπόκειται στον κανονισμό της κοινοβουλευτικής ομάδας, πρέπει, δηλαδή, να είναι ένα πρόσωπο που θα εκλεγεί από τους βουλευτές. Θα προτείνει ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης ένα τέτοιο πρόσωπο, ή θα αφήσει κάποια στελέχη να αυτοπροταθούν και ένα εξ αυτών θα είναι η δική του επιλογή; Στην πρώτη περίπτωση ίσως υπάρξουν “διαρροές”, κάτι που δεν θα ήταν θετικό για το νέο αρχηγό, το δεύτερο εγκυμονεί άλλους κινδύνους.

Μια σχετικά ασφαλής λύση θα ήταν να εκπροσωπείται το κόμμα από έναν εκ των δύο κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, τους Κώστα Σκανδαλίδη και Μιχάλη Κατρίνη. Ο πρώτος είναι ιστορικό στέλεχος, εμπειρότατος κοινοβουλευτικός και χαίρει γενικής εκτίμησης. Ο δεύτερος είναι στέλεχος της νεότερης γενιάς με πολλά, επίσης, θετικά χαρακτηριστικά. Κανείς εκ των δύο, όμως, δεν θεωρείται πως έχει το ειδικό πολιτικό βάρος να σταθεί δίπλα στις μονομαχίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα, κάτι που στην πορεία του χρόνου είχε κερδίσει η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά. Εάν, μάλιστα, οι εκλογές δεν διεξαχθούν πρόωρα, ο χρόνος είναι μακρύς και η απουσία του νέου αρχηγού από τη Βουλή θα γίνει αισθητή. Βεβαίως, ο Νίκος Ανδρουλάκης σχεδιάζει, όπως λένε συνομιλητές του, πολιτικές πρωτοβουλίες που θα εξισορροπήσουν την απουσία του, ωστόσο όλοι συμφωνούν πως κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο.

Φήμες αναφέρουν πως ο Ανδρέας Λοβέρδος θα διεκδικήσει τον ρόλο ανταλλάσσοντας την υποστήριξή του στον δεύτερο γύρο, από την άλλη, όμως, θα ήταν αρνητικό για το Νίκο Ανδρουλάκη να υποκύψει σε μία τέτοια παρασκηνιακή συμφωνία μετά την μεγάλη του νίκη. Και αναμφίβολα κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε συνθήκες άτυπης “διαρχίας” και δη με πρόσημο φιλικό προς την κυβέρνηση.

Το δεύτερο δίλημμα του Νίκου Ανδρουλάκη θα αναδειχθεί στο συνέδριο που θα διεξαχθεί την άνοιξη και αφορά την εκλογή νέου γραμματέα. Ο νεαρός Μανώλης Χριστοδουλάκης αποδείχθηκε ικανός να διαχειριστεί την εικόνα του κόμματος επί ηγεσίας Γεννηματά, όμως είναι βέβαιο πως ο Νίκος Ανδρουλάκης θα θελήσει έναν δικό του άνθρωπο στο κόμμα. Η επιλογή θα έχει σημασία, καθώς, απόντος του αρχηγού στην ευρωβουλή θα αποκτήσει ρόλο επικοινωνίας με τα άλλα κόμματα.