Τσίπρας: Πώς απάντησε στο ενδεχόμενο να κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει υπό νέο μνημόνιο

 Τσίπρας: Πώς απάντησε στο ενδεχόμενο να κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει υπό νέο μνημόνιο

Το πλαίσιο των διεθνών συμμαχιών -ειδικά εντός ΕΕ- που θα διαμορφώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διασαφήνισε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη χθεσινή συνέντευξη τύπου, διευκρινίζοντας με έμφαση ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να αντικατασταθεί από ένα Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Ο κ. Τσίπρας, απαντώντας σε ερώτηση του libre και του anatropinews, για το ενδεχόμενο να κληθεί να κυβερνήσει υπό νέο μνημόνιο, εξήγησε ότι οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές από αυτές του 2015, επεσήμανε ότι έχουν γίνει θετικά βήματα, αλλά το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση “και προφανώς το πρόβλημα με την Ελλάδα σήμερα είναι ότι έχει μια κυβέρνηση όπου στα ζητήματα αυτά ταυτίζεται με τις απόψεις των συντηρητικών χωρών του Βορρά και των κυβερνήσεων του Βορρά. Αυτό είναι το πρόβλημα”.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όλα δείχνουν ότι το διεθνές περιβάλλον αλλάζει ραγδαία και λόγω των κρίσεων και κυρίως της πανδημικής κρίσης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον διαμορφώνονται δύο κυρίαρχες τάσεις. Η μία τάση είναι αυτή που λέει ότι είναι περαστικές αυτές οι κρίσεις και θα επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα. Και η άλλη τάση είναι αυτή που λέει ότι όχι απλώς δεν θα περάσουν, αλλά θα έχουν διάρκεια, θα επαναλαμβάνονται και θα επιδεινώνονται με τον καιρό.

Σε αυτή την τάση ανήκει και το πνεύμα της πολιτικής του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, του κ. Μπάιντεν. Θεωρώ μάλιστα ότι ένα κομμάτι των εξαγγελιών σας χθες διαπνέονται από αυτή τη λογική. Το ερώτημα όμως είναι ότι επειδή βρισκόμαστε στην Ευρώπη, σε μια Ευρώπη με αργά αντανακλαστικά, σε μια Ευρώπη συντηρητική, αντιμεταναστευτική, δεν ξέρουμε τι θα μας φέρουν οι εκλογές στη Γερμανία, την επόμενη Κυριακή και του χρόνου στη Γαλλία, πώς είσαστε αισιόδοξος ότι δεν θα βρεθούμε αργά ή γρήγορα και πάλι με το ένα χέρι δεμένο στην πλάτη και με το άλλο χέρι να κρατάει μια καυτή πατάτα, έτσι ώστε όλα αυτά που είπατε χθες να πάνε πίσω, να μην μπορέσουν να υλοποιηθούν υπό την πίεση νέων ακόμα –λένε κάποιοι– και μνημονιακών υποχρεώσεων. Ο κ. Βαρουφάκης μιλάει ότι είμαστε στο κατώφλι να υπογράψουμε ένα νέο μνημόνιο. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βέβαιος δεν είμαι καθόλου. Από την άλλη όμως βλέπω ότι έχουν γίνει βήματα σε μια θετική κατεύθυνση στην Ευρώπη. Δεν είναι ίδια η Ευρώπη σήμερα με αυτή που ήταν όταν αναλάβαμε το ’15. Το πλαίσιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στην οικονομία ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τη αυστηρή, δογματική λογική της λιτότητας με την οποία η ευρωπαϊκή ηγεσία αντιμετώπισε την οικονομική κρίση το 2009 και με αποκορύφωμα το 2015.

Ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε το 2015 ότι θα υπήρχε αμοιβαιοποίηση του χρέους. Ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε, έστω με τον τρόπο που γίνεται μέσα από τη διαδικασία του Ταμείου Ανάκαμψης, πολλών δισεκατομμυρίων, ίσως όχι αρκετό για τις ανάγκες, αλλά ένα σημαντικό βήμα ή μέσα από τη λογική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της αγοράς των ομολόγων που εντάσσει και την Ελλάδα, ή μέσα από την ίδια την παρότρυνση στις κυβερνήσεις του heavy spending.

Δεν μπορούσαμε αυτό να το φανταστούμε το 2015. Άρα λοιπόν έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι. Ναι, οι δυσκολίες είναι γνωστές, η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολύ υψηλό χρέος και πρόβλημα παραγωγικότητας. Άρα πρέπει να αντιμετωπίζουμε, να έχουμε στο μυαλό μας αυτές τις μεγάλες δυσκολίες και τις παθογένειες και να ακολουθήσουμε μια πολιτική και ένα μοντέλο που θα τις αντιμετωπίζει, αλλά ταυτόχρονα να ξέρουμε ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας οργανισμός στο οποίο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές στρατηγικές, έχουμε τις χώρες του πλεονασματικού Βορρά, έχουμε τις χώρες του Νότου.

Αυτή τη στιγμή διαφαίνεται ότι υπάρχει μια συμμαχία χωρών που θέλουν να επιστρέψουμε στο ίδιο μοντέλο προ της πανδημίας, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Αυτό που λέμε είναι ότι, έχοντας επίγνωση και των μεγάλων προκλήσεων και δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων, η χώρα θα πρέπει να κινηθεί με σωφροσύνη το επόμενο διάστημα σε μια πολιτική που θα διαμορφώνει τους όρους και τις προϋποθέσεις για ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και ένα νέο μοντέλο παραγωγικό για να μπορέσει να αντέξει τις όποιες δυσκολίες στο μέλλον. Αλλά και στο πεδίο της διπλωματίας και της διακρατικής παρέμβασης, θα πρέπει η χώρα να έχει μια σαφή θέση με συμμαχίες με τις χώρες εκείνες και με τις κυβερνήσεις εκείνες που θέλουν μια ουσιαστική αλλαγή του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να αντικατασταθεί από ένα Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Κι αυτό είναι ένα κρίσιμο θέμα. Είναι μια μεγάλη συζήτηση που πρέπει να γίνει το επόμενο διάστημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και προφανώς το πρόβλημα με την Ελλάδα σήμερα είναι ότι έχει μια κυβέρνηση όπου στα ζητήματα αυτά ταυτίζεται με τις απόψεις των συντηρητικών χωρών του Βορρά και των κυβερνήσεων του Βορρά. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Γι’ αυτό λοιπόν λέω ότι έχουμε επίγνωση των δυσκολιών. Δεν είμαστε βέβαιοι, αλλά ταυτόχρονα έχουμε και λόγους να είμαστε πιο αισιόδοξοι από ότι στο παρελθόν.

Σχετικά Άρθρα