Το “παιχνίδι με τον Πρόεδρο” γίνεται, πλέον, σαφές…

 Το “παιχνίδι με τον Πρόεδρο” γίνεται, πλέον, σαφές…

Greek Prime Minister Kyriakos Mitsotakis acknowledges applause from ministers of his government following a confidence vote on government policies in Athens, Greece, July 22, 2019. REUTERS/Costas Baltas

Στο τραπέζι του πρωθυπουργικού γραφείου ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δύο φακέλλους σχετικά με την προεδρική εκλογή και υπό τους τίτλους “Σενάριο συναίνεσης 1ο” και “Σενάριο συναίνεσης 2ο”.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Επί της ουσίας, μετά την Συνταγματική αναθεώρηση, την συναίνεση αυτή καθ’  αυτή δεν την έχει ανάγκη, δεδομένου ότι δύναται να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 151 ψήφους στην τέταρτη ψηφοφορία, ή, ακόμα, και με σχετική πλειοψηφία στην πέμπτη ψηφοφορία.

Όμως κάτι τέτοιο θα υποδαύλιζε πολιτικές αντιπαραθέσεις σε μια κρίσιμη συγκυρία στα εθνικά θέματα και ως εκ τούτου θα ισοδυναμούσε με “πολιτική αυτοχειρία” και όχι με επίδειξη ηγεμονίας και πολιτικής ισχύος, όπως κάποιοι κορυφαίοι υπουργοί της σκληρής δεξιάς πτέρυγας και ορισμένοι στενοί συνεργάτες του τον συμβουλεύουν.

Οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Σκάϊ ( διαβάστε εδώ ) μάλλον απλοποιούν τα πράγματα και αποκαλύπτουν τις προθέσεις του.

Ο Στέλιος Πέτσας δήλωσε πως αμέσως μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ ο πρωθυπουργός θα ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς για τα εθνικά θέματα και δη την οξυνόμενη ελληνοτουρκικά κρίση αλλά και τις προθέσεις του Τραμπ. Δι’  αυτών των συναντήσεων ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα δημιουργήσει ένα συναινετικό momentum. Θα ανέμενε κανείς να αξιοποιήσει αυτό το momentum και να το επεκτείνει μέχρι και την προεδρική εκλογή. Η θητεία του Προκόπη Παυλόπουλου λήγει τον Μάρτιο και ένα μήνα πριν (13/2) πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία που προβλέπει τις σχετικές ψηφοφορίες.

Ωστόσο, η αναφορά του κ. Πέτσα για τον εκλογικό νόμο εύλογα δημιουργεί εντυπώσεις.

Συγκεκριμένα είπε πως,  πρώτα θα κατατεθεί και θα ψηφιστεί ο νέος εκλογικός νόμος, και μετά θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός ποιον ή ποια προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οι τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού ήταν ότι “έχει σχεδόν αποφασίσει για το νέο Πρόεδρο” και εικαζόταν πως αυτό θα συνέβαινε μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ.

Εδώ πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του δύο δεδομένα:

  • Πρώτο, για να περάσει το νέο εκλογικό νόμο από τη Βουλή, η κυβέρνηση χρειάζεται μίνιμουμ 180 ψήφους ώστε αυτός να ισχύσει (σε κάθε περίπτωση, ακόμα και μετά την 5η ψηφοφορία) από τις μεθεπόμενες εκλογές. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένη καθώς ο Αλέξης Τσίπρας θα επιμείνει στην απλή αναλογική που ψήφισε ως κυβέρνηση. Για να εξασφαλίσει τις 180 ψήφους ο κ. Μητσοτάκης χρειάζεται οπωσδήποτε τις 22 ψήφους του ΚΙΝ.ΑΛ.
  •  Δεύτερο, η Φώφη Γεννηματά είναι εξαιρετικά πιθανό να συναινέσει ως προς τον νέο εκλογικό νόμο (οι διαφορές σχετικά με το πλαφόν αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος είναι σχετικά μικρές και αναμφίβολα μπορεί να υπάρξει συγκερασμός), ωστόσο είναι η μεγάλη της ευκαιρία να επιτύχει μια μικρή επίδειξη “ηγετικότητας”. Έχοντας δηλώσει προ ημερών πως δεν θα ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας, εάν η κυβερνητική πρόταση προέρχεται από τον χώρο της Ν.Δ και δεν είναι πρόσωπο από την Κεντροαριστερά, είναι περίπου βέβαιο πως θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει “ανταλλάγματα” για να στηρίξει την πρόταση εκλογικού νόμου που θα φέρει στη Βουλή ο Τάκης Θεοδωρικάκος. Θα πάρει…Πρόεδρο και θα δώσει…εκλογικό νόμο.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα πως η σύνδεση εκλογικού νόμου με την προεδρική εκλογή –που ως χρονοδιάγραμμα και σκιαγράφηση προθέσεων περιέγραψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος– αφήνει εκτός προεδρικής εκλογής τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Άρα, μεταξύ των δύο σεναρίων συναίνεσης που έχει στη διάθεσή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης –ένα, να εκλέξει Πρόεδρο μαζί με τους 86 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, και το οποίο οδηγεί στον…Παυλόπουλο, και δεύτερο να συγκλίνει σε ένα πρόσωπο με το ΚΙΝ.ΑΛ– μάλλον επιλέγει το δεύτερο. Και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο ακόμα και μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες (π.χ με την επίκληση εθνικού θέματος) εάν και εφόσον το κρίνει απαραίτητο με στόχο την εδραίωση της πολιτικής του ηγεμονίας μέσα από μία δεύτερη εκλογική νίκη.

Σχετικά Άρθρα