Πατριώτες της δεκάρας…

Έγραψα χθες στο twitter ότι «Οι διάφοροι «τουρκοφάγοι» ας ηρεμήσουν. Η Τουρκία παραμένει σημαντικός παράγοντας στην περιοχή μας και εν δυνάμει πολύτιμος συνεργάτης και φίλος». Δέχθηκα καταιγισμό σχολίων- ορισμένα ήσαν ανόητης φύσεως με επίκεντρο ότι είμαι γιος του πατέρα μου και δεν δικαιούμαι να έχω άποψη. Η απάντηση θα ήταν εύκολη λόγω της μακράς καριέρας μου ως διπλωμάτης με προσφορά που έχει αναγνωρισθεί και από την πολιτική ηγεσία αλλά και από την Εκκλησία της Ελλάδας- όμως δεν αξίζει τον κόπο.

του ΑΝΔΡΕΑ ΨΥΧΑΡΗ

Ας πάμε ομως στην ουσία του θέματος. Σίγουρα η Τουρκία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και αμφισβητεί ορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα μας- δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε την ιστορία και τα γεγονότα που έχουν μεσολαβήσει μεταξύ μας. Ευτυχώς τα επιτελεία των κεντρικών κομμάτων και οι σοβαροί πολιτικοί απορρίπτουν σενάρια πολέμου προσβλέποντας στον διάλογο με την Τουρκία διότι είναι προς το αυτονόητο συμφέρον μας.

Μια επίλυση διαφορών θα οδηγήσει σε αύξηση των εμπορικών μας συναλλαγών αλλά κυρίως σε μια μείωση των αμυντικών μας αντιπαραθέσεων με πολύτιμη εξοικονόμηση πόρων που μπορούν να διατεθούν στην βελτίωση της οικονομίας μας.

«Σκέφτομαι στο αυριανό συμβούλιο υπουργών (ΕΕ) να μείνω σιωπηλός και να μην φέρω αντίρρηση στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας», είχε πει ένας κεντροαριστερός Υπουργός Εξωτερικών, «οι εταίροι μας θα τρομοκρατηθούν». Η εξωτερική πολιτική θέλει ιδιαίτερες γνώσεις αλλά κυρίως την αντίληψη οτι καταφέρνεις το καλύτερο δυνατό χωρίς φανφάρες και «τσαμπουκά». Σημειώνω ότι ο εν λόγω Υπουργος Εξωτερικων και πατριώτης ήταν και ηγήθηκε ομάδας για την εισδοχή της Κύπρου στην ΕΕ με τα ευνόητα θετικά αποτελέσματα.

Ας ηρεμήσουν οι «τουρκοφάγοι». Αυτοί που πρεσβεύουν τον διάλογο (με προϋποθέσεις φυσικά) δεν είναι προδότες αλλά έχουν μια βαθύτερη αντίληψη της γεωπολιτικής πραγματικότητας. Παράλληλα το Υπουργειο Εξωτερικων έχει ικανά στελέχη ώστε να προστατέψει τα συμφέροντα μας- το έχει αποδείξει κάθε φορά όταν έχει χρειαστεί. Και ναι, ελπίζω στην προοπτική μιας φίλης Τουρκίας. Οπως Γαλλία και Γερμανία ξεπέρασαν τις διαφορές τους έτσι μπορούμε και εμείς.