Κακλαμάνης στο libre: Δεν είμαι υπέρ του άκρατου φιλελευθερισμού – “Ναι” με βαριά καρδιά για Βόρεια Μακεδονία

Συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης παραχώρησε στο lIbre ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και πρώην υπουργός υγείας Νικήτας Κακλαμάνης. Ιστορικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και εκ των παλαιότερων και εμπειρότερων κοινοβουλευτικών, ο κ. Κακλαμάνης μίλησε ανοιχτά για όλα.

Συνέντευξη στον Γιάννη Μανακά

Δηλώνοντας υπερήφανα, όπως λέει, της “λαϊκής δεξιάς”, τάσσεται κατά των “άκρατων ιδιωτικοποιήσεων” και υπέρ της ισχυρής κρατικής παρουσίας σε υγεία, παιδεία και ασφάλεια.

Στηρίζει τις επιλογές της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της πανδημίας, δέχεται όμως ότι υπήρξαν λάθη και καθυστερήσεις.  Όσον αφορά τη Β. Μακεδονία, δηλώνει ότι όπως κι άλλοι συνάδελφοί του της ΝΔ, θα ψηφίσει “Ναι” με κρύα καρδιά στα μνημόνια συνεργασίας. 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Πρόσφατα, η Kυβέρνηση αλλά και  ο Πρόεδρος της Βουλής, δέχθηκαν σφοδρή επίθεση από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο λειτουργίας της Βουλής, την οποία, όπως υποστήριξε ο κ. Τσίπρας, η κυβέρνηση μετατρέπει σε «Θέατρο σκιών» με πρόσχημα την πανδημία. Δήλωσε μάλιστα ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι βουλευτές του κόμματός του θα προσέρχονται πλέον όλοι στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας, τηρώντας τα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Πώς το σχολιάζετε;        

Ο κ. Τσίπρας έχει άδικο πέρα για πέρα. Η Βουλή ουδέποτε έκλεισε. Προσαρμόστηκε στα υγειονομικά πρωτόκολλα  (γενικά και ειδικά), τα οποία «χτίστηκαν» σε ελάχιστο χρόνο από την υγειονομική ομάδα της Βουλής.  Ενδεικτικά θα σας πω, ότι από τον Ιανουάριο φέτος μέχρι και σήμερα έχουν ψηφιστεί 25 νομοσχέδια. Έχουν μιλήσει 1.230 συνάδελφοι (δια ζώσης και μέσω Skype). Κατά μέσο όρο, δηλαδή, 51 βουλευτές ανά νομοσχέδιο! Είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός….

Είμαι από το 1990 στη Βουλή και συνεπώς έχω πλήρη εικόνα. Δεν ενθυμούμαι εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, δηλαδή σε προγραμματικές δηλώσεις ή σε προτάσεις μομφής ή στον προϋπολογισμό, να συζητείται νομοσχέδιο και να έχουν μιλήσει 51 βουλευτές. Όσο αφορά στην ένσταση τη μεγάλη, όπου κ. Τσίπρας μας κατηγορεί για την επιστολική ψήφο, το έχει σταματήσει η Βουλή.

Είναι προαιρετικό εδώ και 15 ημέρες αλλά προφανώς δεν τον είχαν ενημερώσει. Υπάρχει απόφαση από τη Διάσκεψη των Προέδρων,  όποιος θέλει μπορεί να ψηφίζει δια ζώσης και όποιος θέλει με επιστολική ψήφο. Ποια είναι η μοναδική διαφοροποίηση; Αν μαζευτούμε 200, που θέλουμε να ψηφίσουμε με την παρουσία μας, να μην παρατηρείται συνωστισμός. Κάθε μία ώρα να προσερχόμαστε 50 στη Βουλή και να ψηφίζουμε. Πού είδε, λοιπόν, την κοινοβουλευτική εκτροπή; Πού είδε ότι υπολειτουργεί η Βουλή;  Από το σημείο αυτό, μέχρι να θεωρεί ότι η Βουλή είναι η …πλατεία Κλαυθμώνος και «θα κάνουμε ένα γιουρούσι» και θα μπούμε μέσα, καταπατώντας το υγειονομικό πρωτόκολλο, είναι τεράστια η διαφορά.

Όταν, μάλιστα,  γνωρίζει, ότι από την αρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα έχουν νοσήσει (με μόνο 1 θάνατο) 107 άτομα (βουλευτές και προσωπικό της Βουλής) εκ των οποίων οι 74 είναι τους τρεις τελευταίους μήνες (Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο) τότε γίνεται φθηνός λαϊκισμός. Δεν κερδίζει, λοιπόν, τίποτα ο κ. Τσίπρας κάνοντας σπέκουλα πάνω σε τέτοιου είδους θέματα είτε θεσμικά είτε επιδημιολογικά. Δεν το καταλαβαίνει;

–Έχουμε εισέλθει σε μία περίοδο σταδιακής επιστροφής στην «κανονικότητα», με την πανδημία του κοροvαϊού ωστόσο να είναι ακόμη παρούσα. Είστε κορυφαίος γιατρός και έχετε υπηρετήσει και ως Υπουργός Υγείας. Με αυτές τις δύο ιδιότητές σας, θέλω να σας ρωτήσω: Είναι υγειονομικά ασφαλής αυτή η «επιστροφή»; Πώς κρίνετε γενικότερα τη διαχείριση αυτής της πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση; Ενισχύθηκε ή πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο το ΕΣΥ;  Υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει διαφορετικά; Υπήρξαν καθυστερήσεις στο πρόγραμμα εμβολιασμών;   

«Πάντοτε πίστευα ότι το κράτος πρέπει να έχει ισχυρή παρουσία σε τρεις τομείς. Στον τομέα της Υγείας, της Παιδείας και της Ασφάλειας. Εάν ο πολίτης διαπιστώνει, ότι το κράτος έχει ισχυρή και αποτελεσματική παρουσία σε αυτούς τους τρεις τομείς, είναι έτοιμος να αγωνιστεί, να ανεχθεί και να δώσει μάχη για οτιδήποτε. Πολύ περισσότερο, σε στιγμές κρίσης… Φθάνω, λοιπόν, ειδικά στον τομέα της Υγείας. Να δεχθώ,  ότι μπορεί να έγιναν λάθη και καθυστερήσεις. Εκτίμηση μου όμως είναι- τελείως ψυχρά και αντικειμενικά- ότι το τελικό ισοζύγιο -παρά τον σημαντικό απολογισμό των νεκρών- είναι θετικό. Πρέπει να συνυπολογίσουμε, πως ότι συνέβη, με την πανδημία, συμβαίνει κάθε 100 χρόνια… Η εμπειρία, που κερδίσαμε είναι πολύτιμη και σίγουρα θα μας διδάξει, ώστε να διορθώσουμε αρκετά στη πορεία. Το δυστύχημα είναι, ότι η πανδημία δεν έχει μείνει πίσω μας αλλά βρίσκεται ακόμα μπροστά μας. Εάν, λοιπόν, θέλουμε τον Οκτώβριο να μην ξαναζήσουμε τις ίδιες στιγμές,  γιατί 4ο κύμα πρόκειται να έρθει, η πιο στέρεη ελπίδα μας είναι να γίνουν περισσότεροι εμβολιασμοί. Κι’ εδώ τίθεται το θέμα της ατομικής ευθύνης… Ο κόσμος πρέπει να ξέρει, ότι όσο περισσότεροι εμβολιασμοί έχουν γίνει τόσο ηπιότερο θα είναι και το αναμενόμενο 4ο κύμα. Καταλαβαίνω τον προβληματισμό, που έχει προκύψει τελευταία λόγω ορισμένων παρενεργειών οι οποίες παρατηρούνται. Το ποσοστό όμως είναι ελάχιστο, συγκριτικά με τους εμβολιασμούς που έχουν γίνει. Ακούω επίσης, ότι τίθεται από κάποιους θέμα αντισυνταγματικότητας σχετικά με τη διάκριση εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων, λόγω του πιστοποιητικού, που θα θεσπιστεί. Τυπικά, μπορεί και να ισχύει αλλά για μένα η ουσία είναι να κερδίσουμε το μέγιστο στοίχημα, που είναι το δικαίωμα στη ζωή. Δεν ξεπερνάει την όποια τυπικότητα; Και για να μη ξεχνάμε: Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για το πιστοποιητικό εμβολιασμού κάποιοι τον θεώρησαν γραφικό εδώ στην Ελλάδα. Τώρα, όμως, βλέπετε,  ότι μέχρι και η Ευρώπη βρήκε την ίδια φόρμουλα…»

–Έχετε επίσης υπηρετήσει στο δημόσιο βίο και ως Δήμαρχος Αθηναίων. Πώς κρίνετε την κατάργηση της απλής αναλογικής στις εκλογές  της τοπικής αυτοδιοίκησης και την εκλογή δημάρχων από τον πρώτο γύρο με 43% ;     

«Ήταν απαραίτητο να γίνει. Η πλειονότητα των δήμων είχε περιέλθει σε καθεστώς ακυβερνησίας. Ήταν κάτι, που επεδίωξε Ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν μπορούσε να ελέγξει την τοπική αυτοδιοίκηση. Ήταν το βασικό του μέλημα, με την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Ήταν όμως και λάθος, αφού οι δήμοι ιδιαίτερα στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης ήταν αυτοί, που στήριξαν περισσότερο από οποιονδήποτε τον απλό κόσμο κι’ αντί οι αποφάσεις τους να είναι άμεσες συναντούσαν σημαντικές καθυστερήσεις…»

–Θεωρείστε από τους θεματοφύλακες της «καραμανλικής» φυσιογνωμίας   της Νέας Δημοκρατίας και του «ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού», ως βασικού ιδεολογικού στίγματος της παράταξης . Η παρούσα κυβέρνηση δέχεται πολλές φορές κριτική για «ακροδεξιά» πολιτική ή ανοχή σε «ακροδεξιές» δυνάμεις που ενθυλάκωσε στους κόλπους της. Θεωρείτε ότι έχει αλλοιωθεί  η ιδεολογική φυσιογνωμία της ΝΔ;

Ποτέ στη ζωή μου και στη πολιτική μου διαδρομή, δεν ήμουν προσωπολάτρης. Αντίθετα ήμουν ιδεολάτρης. 

• Γι’ αυτό, πίστευα, πιστεύω και θα πιστεύω ως το τέλος, τις αρχές που καταγράφονται στην ιδρυτική διακήρυξη της ΝΔ, η οποία φέρει την υπογραφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Αν υπήρχε μία κατηγορία που θα κατέτασσα υπερήφανα τον εαυτό μου, είναι αυτή της «λαϊκής δεξιάς». Των ανθρώπων, δηλαδή, που πιστεύουν στον φιλελευθερισμό αλλά όχι στον άκρατο, που μεταφράζεται σε πλήρη ιδιωτικοποίηση των πάντων. Ιδιαίτερα δε, όταν μιλάμε για δημόσια αγαθά, όπως το νερό ή το ρεύμα, όπου το κράτος πρέπει να διατηρεί τον έλεγχο τους, έστω  και οριακά.

Μιλάτε για ακροδεξιά πολιτική που εφαρμόζουμε. Θεωρώ, ότι δεν έχετε δίκιο. Το να γίνεται εφαρμογή των νόμων σε μία δημοκρατική κοινωνία,  αποτελεί ακροδεξιά πολιτική;

Όσο «ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις», που «έχουμε ενθυλακώσει στη ΝΔ», με συγχωρείται αλλά εγώ ακούω πιο πολλά παράπονα από τον παραδοσιακό ψηφοφόρο της ΝΔ, για το υπερβολικό άνοιγμα στις αποκαλούμενες «κεντροαριστερές δυνάμεις». Τα συμπεράσματα δικά σας…»

–Ως συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης,, η «τάξη και ασφάλεια» είχαν γίνει βασική σημαία της ΝΔ προεκλογικά το 2019. Είχαμε λοιπόν μεγάλη ενίσχυση της αστυνομίας σε έμψυχο και άψυχο υλικό (ο μόνος τομέας που ενισχύθηκε τόσο εν μέσω πανδημίας και οικονομικής δυσπραγίας) επιθέσεις σε πανεπιστήμια, σε καταλήψεις (πρόσφατα και σε χώρο πολιτισμού) αλλά και περιστατικά αστυνομικής βίας. Από την άλλη, η βαριά εγκληματικότητα οργιάζει τελευταία (Καραϊβάζ, μαφιόζικες εκτελέσεις, Γλυκά Νερά), με την αποτελεσματικότητα των διωκτικών αρχών σε αυτό τον τομέα να είναι σχεδόν μηδενική. Πώς το σχολιάζετε;

Και είναι μεμπτό να ενισχυθεί η αστυνομία; Δηλαδή, τι θα έπρεπε; Να αφεθεί στη τύχη της;

Θα μιλήσω όμως και πιο συγκεκριμένα. Το θέμα της ασφάλειας, εντοπίζεται ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας  σε περιοχές όπως τα Πατήσια, η Κυψέλη, η Ακαδημία Πλάτωνος και ο Κολωνός. Ναι, εκεί υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει ανασφάλεια.

• Η «βαριά» εγκληματικότητα παρουσιάζεται κυρίως περιφερειακά της Αθήνας, όπως προκύπτει και από τα περιστατικά, που αναφέρεστε. Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, νομίζω ότι χρειάζεται εκ νέου σχεδιασμός του επιτελικού άξονα της Ελληνικής Αστυνομίας. Νομίζω ότι αυτό θα γίνει…

Η ενίσχυση, πάντως, της Αστυνομίας, σε έμψυχο και άψυχο υλικό, ήταν αναγκαία, τουλάχιστον. Το μείζον ζήτημα όπως σας ανέφερα είναι ο σωστός σχεδιασμός και η καλή αξιοποίηση του…

–Είδαμε, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ στην Αθήνα, ότι για πολλούς συναδέλφους σας της Ν.Δ. η «γειτονική χώρα» όπως την αποκαλούσαν, εξακολουθεί να είναι μια χώρα χωρίς όνομα, αφού αρνούνταν  ακόμη και να το προφέρουν. Κι αυτό, παρά τις καλές σχέσεις που εξακολουθούμε να έχουμε και παρά την τήρηση της συμφωνίας των Πρεσπών και από  την παρούσα κυβέρνηση. Για εσάς έχει όνομα η γειτονική χώρα; Όταν θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή  τα «μνημόνια συνεργασίας» με τη Β. Μακεδονία θα τα ψηφίσετε;

Ουδεμία αμφιβολία, ότι υπάρχουν Βουλευτές, που έχουν μια διαφορετική άποψη. Συγκαταλέγομαι ανάμεσα τους κι ήμουν ανέκαθεν υπέρ της σκληρής γραμμής.

• Ξεκαθαρίζω όμως: Δεν πρόκειται αυτή την χρονική περίοδο, με τόσα προβλήματα που υπάρχουν στη Χώρα –γιατί η πανδημία μπορεί σιγά –σιγά να υποχωρεί και το φθινόπωρο θα βρεθούμε μπροστά στα προβλήματα της οικονομίας- να θέσω προσωπικά σε κίνδυνο την ενότητα της κυβέρνησης και του κόμματος μου.

Θα πω το «ΝΑΙ» αλλά με «μαύρη καρδιά» και παράλληλα θα επιδιώξω, στο βαθμό, που ακούγεται η γνώμη μου ως εκ των παλαιότερων Βουλευτών της ΚΟ, να βοηθήσω να ξεπεράσουν ενδοιασμούς, που μπορεί να έχουν κάποιοι εκ των συναδέλφων μου, παρ’ ότι είναι γνωστές οι θέσεις μου για το Σκοπιανό…»