Δένδιας: Η Τουρκία να αλλάξει τη νέο-οθωμανική της πολιτική για Αγία Σοφία και Μονή της Χώρας

 Δένδιας: Η Τουρκία να αλλάξει τη νέο-οθωμανική της πολιτική για Αγία Σοφία και Μονή της Χώρας

Την υποχρέωση όλων των κρατών να προστατεύουν τη Βυζαντινή Πολιτιστική Κληρονομιά, υπογράμμισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας εγκαινιάζοντας την έκθεση 200 και πλέον εγγράφων της συλλογής του Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών, με αφορμή την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.

«Να προστατεύουν, ιδιαίτερα, τα μνημεία αυτής της κληρονομιάς, όπως η Αγία Σοφία και η Μονή της Χώρας που αποτελούν μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τα μνημεία αυτά, κατά παράβαση των σχετικών διεθνών δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, χρησιμοποιούνται πλέον για άλλους λόγους», τόνισε στο χαιρετισμό του ο Νίκος Δένδιας και εξέφρασε βαθιά λύπη «για την ακατανόητη τουρκική επιλογή».

«Επιλογή που συνδυαζόταν, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, με στενή υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως πολιτικής κίνησης. Με την απόπειρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας να αποσταθεροποιήσει σειρά χωρών της περιοχής, φίλων της Ελλάδας», σημείωσε ακόμη.

Σε αυτό το πλαίσιο, διαμήνυσε ο υπουργός Εξωτερικών πως «αναμένουμε από την Τουρκία να αλλάξει τη νέο-οθωμανική της πολιτική. Να ενισχύσει τα δείγματα της στροφής που αχνά διαφαίνεται. Να επιστρέψει στην παράδοση του κοσμικού κράτους. Να σέβεται τα μνημεία που άλλοι ρωμαλέοι πνευματικοί πολιτισμοί εγκατέστησαν στο έδαφός της». Αυτό, συμπλήρωσε, είναι και το συμφέρον της τουρκικής κοινωνίας και εκτίμησε πως αυτή είναι η θέληση ενός σημαντικού μέρους της.

Αναφορικά με την έκθεση, ο Νίκος Δένδιας τόνισε στην αρχή του χαιρετισμού του πως «σήμερα, έχουμε τη χαρά να την παραδώσουμε στους πολίτες της Αθήνας, μέσα στο επιβλητικό και φιλόξενο, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, την Κιβωτό της Βυζαντινό-Χριστιανικής παράδοσης. Μιας πολύ σημαντικής πνευματικής παρακαταθήκης στην ιστορία της Ανθρωπότητας», όπως τη χαρακτήρισε. Μιλώντας για τη σημασία της έκθεσης, είπε πως καταδεικνύει ότι, με την Επανάσταση, η Ελλάδα ξαναβρήκε τη θέση που της άρμοζε στην παγκόσμια κοινότητα και ότι το υπουργείο Εξωτερικών συμπληρώνει έτσι άλλη μία ψηφίδα στο ψηφιδωτό της ιστορίας της Ελληνικής Επανάστασης.