BBC: Ποιός είναι ο “εσωτερικός κύκλος” του Πούτιν- Τα πρόσωπα πίσω από την εισβολή στην Ουκρανία

Το BBC, πάντοτε υπό την δυτική οπτική γωνία και δη την βρετανική που είναι ιδιαίτερα αυστηρή κατά της Ρωσίας, περιγράφει τον “στενό εσωτερικό κύκλο” του Βλαντιμίρ Πούτιν, εκείνα, δηλαδή, τα πρόσωπα που είναι πιστά στον Ρώσο πρόεδρο και υπό την καθοδήγησή του συντονίζουν την εισβολή στην Ουκρανία.

Ως αρχιστράτηγος, η τελική ευθύνη για την εισβολή ανήκει σε αυτόν, αλλά πάντα στηριζόταν σε ένα βαθιά πιστό περιβάλλον, πολλοί από τους οποίους ξεκίνησαν επίσης τη σταδιοδρομία τους στις υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας. 

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του BBC:

Αν κάποιος το κάνει, είναι ο επί μακρόν έμπιστος Σεργκέι Σόιγκου, ο οποίος έχει παπαγαλίσει τη γραμμή Πούτιν για αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας και προστασία της Ρωσίας από τη λεγόμενη στρατιωτική απειλή της Δύσης.

Αυτός είναι ένας άνθρωπος που πηγαίνει για κυνήγι και ταξίδια για ψάρεμα με τον πρόεδρο στη Σιβηρία, και στο παρελθόν τον θεωρούσαν πιθανό διάδοχο.

Αλλά ρίξτε μια ματιά σε αυτήν την εκπληκτική φωτογραφία του στο τέλος αυτού του τραπεζιού, να κάθεται αμήχανα δίπλα στον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων και θα αναρωτιέστε πόσο από το αυτί του Προέδρου Πούτιν μπορεί να φτάσει.

«Ο Σόιγκου έπρεπε να επιδίωκε να πορευτεί προς το Κίεβο· είναι υπουργός Άμυνας και υποτίθεται ότι θα το κέρδιζε», λέει η Βέρα Μιρόνοβα, ειδική στις ένοπλες συγκρούσεις.

Του αποδόθηκε η στρατιωτική κατάληψη της Κριμαίας το 2014. Ήταν επίσης υπεύθυνος της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών GRU, κατηγορούμενος, σύμφωνα με τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, για δύο δηλητηριάσεις από νευροπαραλυτικό παράγοντα – τη φονική επίθεση του 2018 στο Σόλσμπερι στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη σχεδόν θανατηφόρα επίθεση στον ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι στη Σιβηρία το 2020.

Μπορεί να φαίνεται άβολο, αλλά ο Ρώσος ειδικός σε θέματα ασφάλειας και συγγραφέας Αντρέι Σολντάτοφ πιστεύει ότι ο υπουργός Άμυνας εξακολουθεί να είναι η φωνή με τη μεγαλύτερη επιρροή που ακούει ο πρόεδρος.

«Ο Σόιγκου δεν είναι μόνο υπεύθυνος για τον στρατό, είναι επίσης εν μέρει υπεύθυνος για την ιδεολογία – και στη Ρωσία η ιδεολογία αφορά κυρίως την ιστορία και έχει τον έλεγχο της αφήγησης».

Ο Βαλερί Γκερασίμοφ, ως αρχηγός του επιτελείου, ήταν δουλειά του να εισβάλει στην Ουκρανία και να ολοκληρώσει τη δουλειά γρήγορα, και με αυτό το πρότυπο βρέθηκε ανεπαρκής.

Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις στρατιωτικές εκστρατείες του Βλαντιμίρ Πούτιν από τότε που διοικούσε στρατό στον πόλεμο της Τσετσενίας το 1999 και ήταν στην πρώτη γραμμή του στρατιωτικού σχεδιασμού και για την Ουκρανία, επιβλέποντας στρατιωτικές ασκήσεις στη Λευκορωσία τον περασμένο μήνα.

Ο στρατηγός Γκερασίμοφ, που περιγράφεται ως «αγέλαστος και βαρύς» από τον Ρώσο ειδικό, Μαρκ Γκαλεότι, έπαιξε επίσης βασικό ρόλο στη στρατιωτική εκστρατεία για την προσάρτηση της Κριμαίας.

Ορισμένες αναφορές υποδηλώνουν ότι έχει πλέον παραγκωνιστεί λόγω της τραυλικής έναρξης της εισβολής στην Ουκρανία και των αναφορών για κακό ηθικό μεταξύ των στρατευμάτων.

Αλλά ο Αντρέι Σολντάτοφ πιστεύει ότι αυτό είναι ευσεβής πόθος από ορισμένες πλευρές: «Ο Πούτιν δεν μπορεί να ελέγξει κάθε δρόμο και κάθε τάγμα, και αυτός είναι ο ρόλος του». Και ενώ ο υπουργός Άμυνας μπορεί να λατρεύει τις στολές του, δεν έχει στρατιωτική εκπαίδευση και πρέπει να βασίζεται στους επαγγελματίες, προσθέτει.

«Ο Patrushev είναι το γεράκι, πιστεύοντας ότι η Δύση προσπαθεί να κατακτήσει τη Ρωσία εδώ και χρόνια», λέει ο Ben Noble, Αναπληρωτής Καθηγητής Ρωσικής Πολιτικής στο University College του Λονδίνου.

Είναι ένας από τους τρεις πιστούς του Πούτιν που υπηρέτησαν μαζί του από τη δεκαετία του 1970 στην Αγία Πετρούπολη, όταν η δεύτερη πόλη της Ρωσίας ήταν ακόμα γνωστή ως Λένινγκραντ.

Οι άλλοι δύο ισχυροί είναι ο αρχηγός της υπηρεσίας ασφαλείας Αλεξάντερ Μπόρτνικοφ και ο επικεφαλής των ξένων υπηρεσιών πληροφοριών Σεργκέι Ναρίσκιν. Όλοι οι στενοί κύκλοι του προέδρου είναι γνωστοί ως siloviki, ή επιβολείς, αλλά αυτή η τριάδα είναι ακόμα πιο κοντά.

Λίγοι έχουν τόση επιρροή στον πρόεδρο όσο ο Νικολάι Πατρούσεφ. Όχι μόνο δούλεψε μαζί του στην παλιά KGB μαζί του κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής εποχής, αλλά τον αντικατέστησε ως επικεφαλής της διάδοχής της οργάνωσης, της FSB, από το 1999 έως το 2008.

Κατά τη διάρκεια μιας παράξενης συνεδρίασης του συμβουλίου ασφαλείας της Ρωσίας, τρεις ημέρες πριν από την εισβολή, ο κ. Patrushev προώθησε την άποψή του ότι ο «συγκεκριμένος στόχος» των ΗΠΑ ήταν η διάλυση της Ρωσίας.

Η πρόσφατη συνεδρίαση των συνεργατών του Πούτιν με τον Ρώσο πρόεδρο σε απόσταση(φωτό), ήταν ένα εξαιρετικό θεατρικό κομμάτι, που έδειχνε τον πρόεδρο να κρατά το δικαστήριο πίσω από ένα γραφείο καθώς ένας ένας η ομάδα ασφαλείας του πήγαινε σε ένα αναλόγιο και εξέφραζε τη γνώμη της για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των υποστηριζόμενων από τη Ρωσία ανταρτών στην Ουκρανία.

Ο Νικολάι Πατρούσεφ πέρασε το τεστ. «Είναι αυτός που έχει αναλάβει την κύρια μάχη και υπάρχει μια αίσθηση ότι ο Πούτιν έχει κινηθεί προς την πιο ακραία θέση του», λέει ο Ben Noble.

Οι παρατηρητές του Κρεμλίνου λένε ότι ο πρόεδρος εμπιστεύεται τις πληροφορίες που λαμβάνει από τις υπηρεσίες ασφαλείας περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πηγή και ο Αλεξάντερ Μπόρτνικοφ θεωρείται μέρος του εσωτερικού “ιερού” του Πούτιν.

Ένα άλλο παλιό “χέρι” από την KGB του Λένινγκραντ, ανέλαβε την ηγεσία του αντικαταστάτη της FSB όταν ο Νικολάι Πατρούσεφ αποχώρησε.

Και οι δύο άνδρες είναι γνωστό ότι είναι κοντά στον πρόεδρο, αλλά όπως επισημαίνει ο Μπεν Νόμπλ: «Δεν είναι σαν να μπορούμε να πούμε με απόλυτη σιγουριά ποιος είναι αυτός που κάνει τους πυροβολισμούς και ποιος έπαιρνε τις αποφάσεις».

Η διαβόητη FSB έχει σημαντική επιρροή σε άλλες υπηρεσίες επιβολής του νόμου και έχει ακόμη και τις δικές του ειδικές δυνάμεις.

Είναι σημαντικός, αλλά δεν είναι εκεί για να αμφισβητήσει τον Ρώσο ηγέτη ή να δώσει συμβουλές με τον ίδιο τρόπο όπως άλλοι, πιστεύει ο Αντρέι Σολντάτοφ.

Ολοκληρώνοντας την τριάδα των παλιών τρομοκρατών του Λένινγκραντ, ο Σεργκέι Ναρίσκιν παρέμεινε δίπλα στον πρόεδρο για μεγάλο μέρος της καριέρας του.

Όταν ρωτήθηκε για την εκτίμησή του για την κατάσταση, ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών ταράχτηκε και άφησε τις γραμμές του, αλλά ο πρόεδρος του είπε: «Δεν είναι αυτό που συζητάμε».

Η μακροσκελής συνεδρία μονταρίστηκε και έτσι το Κρεμλίνο είχε ξεκάθαρα αποφασίσει να δείξει τη δυσφορία του μπροστά σε μεγάλο τηλεοπτικό κοινό.

“Ήταν σοκαριστικό. Είναι απίστευτα ψύχραιμος και μαζεμένος, έτσι ο κόσμος θα έχει ρωτήσει τι συμβαίνει εδώ”, είπε ο Ben Noble στο BBC. Ο Mark Galeotti εντυπωσιάστηκε από την τοξική ατμόσφαιρα. Ο Πούτιν πίεσε πολύ τον αρχηγό κατασκοπείας Σεργκέι Ναρίσκιν κατά τη διάρκεια συνάντησης με ανώτατους αξιωματούχους ασφαλείας της Ρωσίας

Αλλά ο Αντρέι Σολντάτοφ πιστεύει ότι απολάμβανε απλώς τη στιγμή: «Ο Πούτιν λατρεύει να παίζει παιχνίδια με τον στενό του κύκλο, κάνοντας τον [Ναρίσκιν] να φαίνεται ανόητος».

Ο Σεργκέι Ναρίσκιν επισκίαζε εδώ και καιρό τον κ. Πούτιν, στην Αγία Πετρούπολη τη δεκαετία του 1990, μετά στο γραφείο του κ. Πούτιν το 2004 και τελικά έγινε πρόεδρος του κοινοβουλίου. Αλλά είναι επίσης επικεφαλής της Ρωσικής Ιστορικής Εταιρείας και, κατά την άποψη του Soldatov, έχει αποδειχθεί πολύ σημαντικός στο να παρέχει στον πρόεδρο ιδεολογικά ερείσματα για τις ενέργειές του.

Πέρυσι έδωσε μια συνέντευξη στον ανταποκριτή του BBC στη Μόσχα, Στιβ Ρόζενμπεργκ, στην οποία αρνήθηκε ότι η Ρωσία είχε πραγματοποιήσει δηλητηριάσεις και επιθέσεις στον κυβερνοχώρο ή ότι είχε παρέμβει σε εκλογές άλλων χωρών.

Πηγή: BBC