Ανάλυση: Γιατί ο Τσίπρας επιμένει στην τακτική της συναίνεσης- Σαφής η στήριξη Δένδια

 Ανάλυση: Γιατί ο Τσίπρας επιμένει στην τακτική της συναίνεσης- Σαφής η στήριξη Δένδια

Η θετική στάση του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την ελληνοϊταλική συμφωνία που αφορά την ΑΟΖ στο Ιόνιο επικυρώνει και ενισχύει την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προσφέρει συναίνεση στην κυβέρνηση σχεδόν σε όλο το φάσμα των εθνικών θεμάτων και κυρίως στα ελληνοτουρκικά. Οι πληροφορίες θέλουν την Κουμουνδούρου να συνδυάζει τα παραπάνω και με την παροχή πολιτικής στήριξης στον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, καθώς, παρά την κριτική σε επί μέρους χειρισμούς, αξιολογείται θετικά η συνολική μετριοπαθής του στάση από την περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών μέχρι σήμερα.

Το τελευταίο αποκτά μεγαλύτερη αξία επειδή, πάντοτε κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο Νίκος Δένδιας φέρεται να μην απορρίπτει την ανάγκη συνεννόησης με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ακόμα και την σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών -που επιστημένως ζητούν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝ.ΑΛ.

Δεν διέλαθε, δε, της προσοχής αρκετών στην κυβέρνηση αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση το άρθρο του βουλευτή και καθηγητή διεθνών σχέσεων Άγγελου Συρίγου στην “Καθημερινή” που διαπιστώνει έλλειμμα στρατηγικής έναντι της Τουρκίας και αδυναμία να κρατηθούν ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας με την Άγκυρα.

Και οι γνωρίζοντες επισημαίνουν πως είναι άμεση ανάγκη η εκπόνηση και προβολή μιας νέας συνολικής στρατηγικής και η αποκατάσταση της επικοινωνίας με τον Ταγίπ Ερντογάν, κάτι που μετ’ επιτάσεως τηρούσε ο πρώην πρωθυπουργός, ενίοτε και με το πολιτικό κόστος της σκληρής κριτικής που δεχόταν τότε από τη Νέα Δημοκρατία.

Εκείνο που αναδεικνύει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι μεθοδικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν το επόμενο διάστημα με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο. «Θετική η συμφωνία, εφόσον βέβαια η κυβέρνηση δεν μείνει στην ΑΟΖ αλλά προχωρήσει και στην επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια στο Ιόνιο, όπως ήταν ο σχεδιασμός και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ», είπε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος Τυπου Αλέξης Χαρίτσης.

Ενώ ο τομεάρχης Εξωτερικών και πρώην ΥΠΕΞ Γιώργος Κατρούγκαλος τόνισε πως “το επόμενο βήμα θα πρέπει αφενός να είναι η άμεση επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο και αφετέρου η συνέχιση της προσπάθειας σύναψης συμφωνίας ΑΟΖ και με την Αίγυπτο, κομβική χώρα για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα, και πρόσφατα, ο Αλέξης Τσίπρας, θα βάλει πλάτη σε αυτή την εθνική προσπάθεια. Πρέπει όμως να είναι ενταγμένη σε μια συστηματική στρατηγική που αυτή τη στιγμή λείπει. Για αυτό τον λόγο είναι επίκαιρο όσο ποτέ το αίτημα για σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η συναινετική τακτική του Αλέξη Τσίπρα εδράζεται στα εξης σημεία:

1.Στήριξη της προσπάθειας της Κυβέρνησης για διατήρηση ανοιχτών διαύλων με την Τουρκία σε όλα τα επίπεδα, την επανέναρξη του διαλόγου για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, την δημιουργία προυποθέσεων για την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών και αν αποτύχουν την διαπραγμάτευση συνυποσχετικού για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.

2. Στήριξη των προσπαθειών για αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων, στο βαθμό που αυτό γίνεται στη βάση της χρηστής διοίκησης και με διαφάνεια. Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τον αμυντικό προυπολογισμό καθώς και την αναβάθμιση των F16 και Mirage. Επίσης ένας από τους λόγους που ψήφισε «παρών» στην παροχή διευκολύνσεων στις ΗΠΑ σε τέσσερις ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις είναι τα αντισταθμίσματα που θα παράσχουν οι ΗΠΑ στις Ένοπλες Δυνάμεις μας.

3. Στήριξη στην ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας σε διεθνείς επιχειρήσεις που βρίσκονται υπό την ομπρέλα διεθνών οργανισμών, στον βαθμό που ενισχύουν τη θέση της χώρας (πχ επιχείρηση ΕΕ σε Μαλί, ενδεχόμενη επιχείρηση ΕΕ σε Κόλπο Ορμούζ, Μελλοντική επιχείρηση ΟΗΕ για επιτήρηση ειρήνης στην Λιβύη)

Από τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, εκφράζουν την έντονη διαφωνία τους με την διπλωματική στρατηγική της κυβέρνησης η οποία, όπως λένε, αποκλίνει ριζικά από την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ και είναι καταφανώς αναντίστοιχη με το μέγεθος του κινδύνου για θερμό επεισόδιο, που ακόμα και η ιδια αναγνωρίζει ότι υπάρχει. Η στρατηγική της Κυβέρνησης, όπως τονίζουν, είναι Α) να διεθνοποιήσει τις ελληνικές θέσεις ενημερώνοντας τους εταίρους μας και τις φιλικές προς εμάς χώρες, χωρίς όμως να ασκεί πιέσεις, να διεκδικεί δυναμικά ή ακόμα και να εκβιάζει καταστάσεις Β) να εξασφαλίσει την εύνοια των ισχυρών Δυτικών δυνάμεων (HΠΑ, Γερμανία, Σαουδική Αραβία, Ισραήλ) στηρίζοντας τις θέσεις τους σε σημαντικά διεθνή θέματα, ακόμα και εις βάρος πάγιων θέσεων της χώρας, ή αποφεύγοντας κινήσεις που μπορεί να τις δυσαρεστήσουν.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει λάβει την απόφαση να επενδύσει στην συναινετική τακτική στα εθνικά θέματα, παρά το γεγονός πως κάποιοι επισημαίνουν πως αναδεικνύεται ένα “κενό” αντιπολίτευσης που σπεύδει να καλύψει με την σκληρή ρητορική του ο πρωην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Ο τελευταίος κατήγγειλλε την ελληνοϊταλική συμφωνία επειδή, όπως λέει, εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα (αλιείας και όχι μόνο) και υπονομεύει έμμεσα τον σχεδιασμό έναντι της Τουρκίας και στο Αιγαίο. Από την άλλη, στον ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζουν πως αυτή η συναινετική τακτική είναι πολύ πιθανό να μην αναγνωριστεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά να θεωρηθεί “αντιπολιτευτική αδυναμία”, όπως ήδη συμβαίνει και καταγράφεται από βουλευτές και ΜΜΕ προσκείμενα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Από την άλλη η τακτική της συναίνεσης αποσκοπεί στην εδραίωση του ήπιου προφίλ του Αλέξη Τσίπρα στον χώρο της κεντροαριστεράς αλλά και στην ενίσχυση των σχέσεων με τα στελέχη της Προοδευτικής Συμμαχίας.

Όλα αυτά, βεβαίως, θα κριθούν το επόμενο διάστημα από τις κινήσεις που ενδέχεται να κάνει η Τουρκία με αποστολή ερευνητικού σκάφους συνοδεία φρεγατών νοτίως της Κρήτης. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποκλείει να υπερθερμανθεί το κλίμα και η Τουρκία να προχωρήσει σε επιθετικές κινήσεις που θα θέσουν σε δοκιμασία την κυβέρνηση καθώς θα απαιτηθεί ισοδύναμη απάντηση.

Η επιμονή για την σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών δεν είναι, ως εκ τούτου, μια ευκαιριακή αντιπολιτευτική κίνηση αλλά μια ανάγκη που θα θωρακίσει το πολιτικό σύστημα εφόσον υπάρξουν τέτοιες προκλητικές ενέργειες από τον Ταγίπ Ερντογάν.

Σχετικά Άρθρα